မေန႔က .......
အိပ္မက္မ်ားကို ျပန္တူးဆြေတာ႔
စိတ္ကူးအပ်က္ တစ္ခုနဲ႔
နာရီ ရထားတစ္စင္း
ေတြ႕ရွိခဲ႔တယ္ ......။
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေဝေဝဆာဖူးပြင့္လို႔
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ႏြမ္းရိေျခာက္ေသြ႕
တခ်ိဳ႕လည္း ေျြကလြင့္ခဲ့ၿပီ ........
ေက်ာ္လြန္ခဲ့တဲ့ ဘူတာေတြ
လြမ္းဆြတ္ေနရံုမွ ဆုပ္ဆုပ္ပိုင္းခြင့္မရွိ ။
အတိတ္ကိုျပန္ငဲ့ၾကည့္
ေမာင္ကံခ်ိဳရွိသည္ ။
ျမဆင့္ခ်ယ္ရွိသည္ ။
အျငင္းအခံုမ်ား ရွိသည္ ။
စေနစာေပအဖြဲ႕ရွိသည္ ။
ကုကၠိဳပင္တန္းေတြရွိသည္ ။
နာရီစင္ ရွိသည္ ။
စက္ဘီးစီး ယဥ္ေက်းရွိသည္ ။
ရည္းစားမ်ားလည္း ရွိသည္ ။
မိုးနတ္မယ္ဆိုင္ ရွိသည္ ။
အခုေတာ့ ......
မၿမဲျခင္းကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ၿပီဘဲ ။
ကမၸည္းမွာ တင္က်န္
အလံကို စိုက္လို႕
မေသတဲ့ေဆးကို သူစား
ေက်ာက္သား ရာဇဝင္ကို ထုထြင္းခဲ့
တမ္းျခင္းမဲ့တဲ့ မွတ္တိုင္ေတြ
ေဖါက္ခဲ့တဲ့ လမ္းေပၚ
အရံသင့္ စီးဆင္းေနရံုနဲ႔
ငါတို႔ ေက်နပ္ၾကမွာလား .......။
ကိုယ္ရည္ေသြး တီးလံုးေတြမတီးဘဲ
စိမ္းလန္းတဲ့ ေတာအုပ္ စိုက္ပ်ိဳးၾကရေအာင္
အတၲဟိတ စကားလံုးလိႈင္းေတြ
ရိတ္သိမ္းၾကရေအာင္
မေဟာင္းေသာ ေန႕သစ္မွာ
မွတ္တိုင္ေတြသာ စိုက္ထူၾကစို႔ ........။
ယြန္းအိမ္
(ကို ယြန္းအိမ္ ရဲ႕ ကဗ်ာကို ႀကိဳက္လို႕ေဖာ္ျပလိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျမဆင့္ခ်ယ္ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္အမွတ္တရလည္း ျဖစ္သြားတာေပါ့။)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment