တာရာမင္းေ၀နဲ႕ ေရႊလက္မ်ား

ေရႊလက္မ်ား လူငယ္စာေပပရဟိတအဖြဲ႕မွ ဦးေဆာင္ၿပီး ကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာ တာရာမင္းေ၀ကြယ္လြန္ျခင္းသံုးႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ကေလးၿမိဳ႕ ပင္လံုလမ္းမေတာ္က ေအာင္မူးဂယ္လာရီမွာ ျပဳလုပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ 5/8/2010 ရက္ေန႕။ ေန႕လည္ 12း00မွာ ျပဳလုပ္မွာျဖစ္ၿပီး တာရာမင္းေ၀ရဲ႕ ကဗ်ာ၊ ၀တဳမ်ားကို ရြတ္ဖတ္ၾကမွာျဖစ္ၿပီး အထိမ္းအမွတ္ အက်ီၤ၊ အေကၽြးအေမြးမ်ားနဲ႕အတူ စိတ္ပါ၀င္စားသူမ်ားနဲ႕ျပဳလုပ္မယ့္အေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ပြဲက်င္းပၿပီးစီးသြားရင္ ျပည့္ျပည့္စံုစံု တင္ေပးပါမယ္။

ဆုေတာင္းတိုင္းသာျပည့္မည္ဆိုပါလွ်င္

စိတ္ထဲရွိတာေတြအကုန္စြန္႔ထုတ္လိုက္တာ
မေက်နပ္မႈေတြေတာင္ပံုရာပံုျဖစ္လို႔
ကံဇာတာခ်ိဳ႔ေနတဲ့ညေနပ်ိဳ႔ပ်ိဳ႔ေတြလည္း
လင္းတစ္ခ်ိဳ႔ေမွာင္တစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔
ဒီလုိပါပဲ ...
အေတြးေျခာက္ျခားေနတဲ့ငါနဲ႔
ေဘးေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ကံၾကမၼာ
တစ္ေနရာရာမွာေတာ့
ဆံုႏိုင္စရာရွိတန္ေကာင္းပါရဲ႔ ... ။

ငါးမရတိုင္းသာ

ငါးမရလည္း
ငါးမရေရခ်ိဳးျပန္မယ္တဲ့ ... ။

မင္း ငါးမရလည္း
ေရခ်ိဳးျပန္ဖို႔ စိတ္မကူးပါနဲ႔ကြာ ... ။

မင္းငါးရွာထားတာနဲ႔တင္
အိုင္တစ္ခုလံုးပြစာက်ဲလို႔ ... ။

မင္း ခ်ိဳးဖို႔စိတ္ကူးရင္
မင္း မင္းငါးရွာထားတဲ့အိုင္ကို
အရင္ျပန္ၾကည့္သင့္တယ္ ... ။

မင္းျပန္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ရင္
မင္းငါးမရတိုင္းေရခ်ိဳးျပန္တဲ့ေနရာဟာ
ႏြံေတြထျပီး ညစ္ေထးေနျပီဆိုတာ ... ။

သူငယ္ခ်င္းရာ
ခ်ိိဳးဖြယ္ေပ်ာ္ဖြယ္ရွိတဲ့
ကန္တစ္ေနရာရာမွာပဲ
မင္းဧကစာက်င့္လို႔ ... ။

သူငယ္ခ်င္း ....
ေက်းဇူးျပဳျပီး
ငါးမရတိုင္း ေရခ်ိဳးမျပန္ပါနဲ႔ကြာ ... ။

မွန္ထဲကငါ

အခုတေလာငါ .....
မွန္မၾကည့္ျဖစ္တာေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ ... ။

ၾကည့္မယ့္ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့လည္း
မွန္ထဲကငါဟာ
ငါမဟုတ္ျပန္ဘူး .... ။

ငါက ျပံဳးျပတဲ့အခါ
အဲဒီေကာင္က
ငါ့ကို ပါးရြဲ႔ျပတယ္ ... ။

ငါက မဲ့ျပတဲ့အခါ
အဲဒီေကာင္က
ငါ့ကို ရွဴံ႔မဲ့ျပတယ္ ... ။

ဟုတ္တယ္
မွန္အျပင္ကငါနဲ႔
မွန္ထဲက သူဟာ
ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ကို လြဲေခ်ာ္ေနတာ .... ။

ေသခ်ာပါတယ္ .....
ဇရာေၾကာင္းေတြထပ္ေနတဲ့
မွန္ထဲက သူဟာ
ငါမဟုတ္တဲ့ငါပဲ ... ။

ပန္းဆန္ဆန္

ပန္းေတြ ေ၀ ေၾကြ
သခၤါရ
သမားရိုးက် ဆန္တယ္ ... ။

ပင္ထက္မွာ ေ၀
ပင္ထက္မွာပဲ ေၾကြ
ႏြမ္းေၾကြအနိစၥ
ေလာကဓမၼ ဆန္တယ္ .... ။

ပြင့္ဖူးလို႔ ေ၀
ပင္ထက္မွာ မေန
ေကသာထက္မွာ ေ၀
အျဖည့္ခံဘ၀
ေလာကအလွ ဆန္တယ္ .... ။

ပင္ယံမွာ ေ၀ျပီးေၾကြ
ေကသာမွာေနျပီးႏြမ္း
သခၤါရသဘင္နန္း
ေၾကြခမ္းတာခ်င္းအတူတူ
အျဖည့္ခံပန္းအျဖစ္
သူ႔ေကသာနန္းပန္ဆင္လန္း
ေၾကြတဲ့ပန္းက ပန္းဆန္တယ္ ..... ။




ဘ၀ကို ... .ဘ၀က ....ဘ၀ဆန္ဆန္

ဘ၀ကို
ၾကြေနဆဲလမ္းမေပၚ
ရုပ္ျပဆန္ဆန္ထုဆစ္ေနတုန္း
ရင္ခြင္ထဲမွာ
အတၱေတြက အံုၾကြခြင့္ေတာင္းတယ္ ... ။

ဘ၀က ေရာင္းတန္း၀င္စနစ္သစ္ျဖစ္ဖို႔
ရင့္သထက္ရင့္က်က္ေအာင္
ခ်င့္တြက္မႈပံုစံခြက္ထဲ
ပက္လက္အိပ္ေနခဲ့ရ .... ။

ငါက ငါ့ကိုယ္ငါ
သဒၵါစည္းမ်ဥ္းနဲ႔ျပန္ညွိ
အေရခြံခၽြတ္လွဲၾကည့္မိမွပဲ
အရွိကို အရွိအတိုင္းသိရတယ္ .... ။

ဘ၀ဆန္ဆန္ ငါျခံဳထားခဲ့တာ
အေပၚယံအလႊာမွမဟုတ္ဘဲ
နစ္၀င္ေနခဲ့တာ
ငါ့ႏွလံုးသားမွာအရာေတြေပၚလို႔
အနာေပၚ တုတ္မက်ေသးခင္
ခပ္က်ဥ္က်ဥ္ေနဖို႔ၾကိဳးစား
ဘ၀သမားေတြထဲက ရိုးသားမႈကို
လက္တစ္ဆုတ္စာ ငွားထမ္းထားခဲ့တယ္ ...... ။






ခံုဖိနပ္နဲ႔မင္းသမီး ... ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္

အဲသည္လမ္းမၾကီးေပါ့ ....
ကၽြန္ေတာ္ခင္းက်င္းထားတဲ့လမ္းမၾကီး
မင္းသမီးရဲ႔ ဖိနပ္သံတစ္ေဒါက္ေဒါက္နဲ႔
ခဏတာျဖတ္အေလွ်ာက္မွာ
က်ိဳးေပါက္သြားတာ ....။

မင္းသမီးရဲ႔ ဖိနပ္ခြာမွာ
ကတၱရာေတြ ကပ္ပါသြားတာ
မင္းသမီးလည္းမသိခဲ့ဘူး
ကၽြန္ေတာ့္လမ္းမၾကီးကလည္း
တစ္ခ်က္မွ မျငီးခဲ့ဘူး ... ။

အဖုအထစ္ၾကီးၾကီးေပၚလာမွပဲ
ေနာက္တစ္ေခါက္ျဖတ္ေလွ်ာက္တဲ့မင္းသမီး
ခလုတ္တိုက္ျပီးလဲသြားတာ
ကၽြန္ေတာ့္လမ္းမၾကီးမွာ
ႏွလံုးေသြးေတြစီးလို႔ ..... ။

အေရးမၾကီးဘူး
ေတာင္ေလေတြေျမာက္ျပန္အတိုက္မွာပဲ
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးေသြးေတြ ၀န္းရံစီးလို႔
တစ္ထီးတစ္နန္းစံျမန္းေနတဲ့
မင္းသမီးရဲ႔ ျပတိုက္အနီးမွာ
ႏွစ္ခ်ိဳ႔ရင္ခံုသံေတြနဲ႔အတူကခုန္လို႔အျပီး
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ
မင္းသမီးခိုမွီးလာခဲ့တယ္ .... ။



အညမည
ငါတို႔က ...
ငါတို႔ကိုယ္ငါတို႔ ျပန္ျပီးထုဆစ္ေနသလိုမ်ိဳး
သူတို႔က
သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ျပန္ျပီးထုဆစ္ေနၾက ... ။

ငါတို႔က ...
ငါတို႔သမိုင္း ငါတို႔ေရးေနၾကသလို
သူတို႔က
သူတို႕သမိုင္းသူတို႕ေရးေနၾက ... ။

ငါတို႔က ...
ငါတို႔အေတြးနဲ႔ ငါတို႔ေငးေနၾကသလို
သူတို႔ကလည္း
သူတို႔အေတြးနဲ႔သူတို႔ ေဆြးေနၾက .... ။

တစ္ခါတစ္ခါ ...
သူတို႔က ငါတို႔ကိုျပန္ထုဆစ္ျပီး
ငါတို႔က သူတို႔ကို ျပန္ထုဆစ္ေပးေနရ .. ။

တစ္ခါတစ္ေလ ...
သူတို႔က ငါတို႔သမိုင္းကိုေရး
ငါတို႔က သူတို႔သမိုင္းကိုေရးေပးေနရတတ္ၾက .. ။

တစ္ခါတစ္ရံ ...
သူတို႕အတြက္ငါတို႔က ေတြးျပီးေငး
ငါတိုု႔အတြက္ သူတို႔က ေတြးျပီးေဆြးေပးေနရတတ္ၾက ... ။

ကဗ်ာမဟုတ္တဲ့ကဗ်ာ

အိပ္မက္ေတြေကာက္သင္းေကာက္ရင္း
မနက္ေတြလင္းလင္းသြားတာ
အိမ္ေရွ႔ကယင္းမာပင္ေတာင္
အရိုးျပိဳင္းျပိဳင္းနဲ႔
လမ္းမၾကီးကို ေက်ာခိုင္းေနခဲ့ ... ။

ႏိုးတစ္၀က္အိပ္တစ္၀က္နဲ႔
အစာေျပငတ္ခဲ့တဲ့မနက္ေတြကို
လက္ခ်ိဳးေရရလြန္းလို႔
စိတ္ဆိုးေနတဲ့လက္ေတြလည္း
လႈပ္လီလႈပ္လဲ့နဲ႔
မီရာေတြ႔ရာေတြကို ကုတ္ဖဲ႔ေနခဲ့ ... ။

ေအးစက္စက္ခ်ိဳစိမ့္တစ္ခြက္
ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ေဆးလိပ္တစ္ဖက္
အလုပ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ေန႔ရက္ေတြေတာင္
ေယာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔တမ္းတ
သတိရျခင္းေတြပ်ိဳးခ်ရင္းနဲ႔
အတိုးေတြခ်ခ်ခိုင္းေနမိခဲ့ ... ။

အေတာင္တစ္စံုမျဖစ္ဘဲ
ျပန္တက္ေနတဲ့အေတြးေတြနဲ႔
ေရးျခစ္ခဲ့တဲ့ကဗ်ာေတြဟာလည္း
ျဖစ္ခ်င္တာသက္သက္မ်ားနဲ႔
ခံစားမႈကိုေထာင္းသြင္းအက်ဥ္းခ်လို႔
သဲထဲသြန္ခဲ႔တဲ့ေရေတြ
ေရျပန္ျဖစ္ဖို႔မလြယ္သလို
စာရြက္ေတြေပၚသြန္ပစ္ခဲ့တဲ့စာေတြဟာလည္း
ကဗ်ာျဖစ္ဖို႔မလြယ္ခဲ့ ... ။

(၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလထုတ္၊ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ စာေပ၊အႏုပညာမဂၢဇင္းပါ
ကဗ်ာျဖစ္ပါသည္။)

သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး အထိမ္းအမွတ္သစ္ပင္စိုက္ပြဲေတာ္

ကေလးၿမိဳ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္း၊ ေနသာပညာဒါန ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ သရဝဏ္ ပညာေရး ေဘာ္ဒါရပ္ဝန္းမွ ျမန္မာစာ ဆရာသန္႕ဇင္ဝင္းႏွင့္ ကေလာင္ရွင္မ်ား၊ ေရႊလက္မ်ား ပရဟိတလူငယ္အဖြဲ႔မ်ား နည္းပညာတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား မ်ား ပူးေပါင္းၿပီး ကမၻာ့ပတ္ဝန္းက်င္ေန႕ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ နည္းပညာတကၠသိုလ္ႏွင့္ ေထာက္ၾကန္႕ေက်းရြာ အၾကားက ကေလး-မႏၲေလး လမ္းမႀကီးေဘးမွာ သစ္ပင္အမ်ဳိးေပါင္း တစ္ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိး၊ အပင္တစ္ေထာင္ေက်ာ္ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ပါတယ္။ ၁-၆-၂ဝ၁ဝ မွ ၅-၆-၂ဝ၁ဝ ထိ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့တဲ့ အဆုိပါ လမ္းမႀကီးဟာ အာရွပတ္လမ္းရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသျဖစ္ၿပီး လမ္းဧရိယာနဲ႕ လြတ္ကင္းၿပီး ေရရွည္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ေရး လိုအပ္ေသာ အကာအရံႏွင့္ ျပဳျပင္မႈ၊ စိုက္ပ်ဳိးၿပီး သစ္ပင္မ်ား ရွင္သန္ႀကီးထြားေရးကိုပါ ကေလးခ႐ိုင္သစ္ေတာဦးစီးဌာနက အျပည့္အဝ ပါဝင္ကူညီ အားေပးခဲ့ပါတယ္။

သန္းညိဳ႕
(ေစ်းကြက္ဂ်ာနယ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္)

ခ်င္းေတာင္တန္းေပၚကရြာခ်လိုက္တဲ့အလြမ္းေတြ

ေပ်ာ္စရာေတြကိုပလိုင္းထဲထည့္သယ္လာမယ့္ညီမေလးကေတာင္ယာမွာ
ေပါင္းနွဳတ္ေနတုန္းပဲဆိုပါေတာ့
ဆန္ၾကမ္းနဲ့ေရာစားရတဲ့အိပ္မက္ေတြဟာမခ်ိဳဘူး
ရုိးရာမပ်က္စနစ္တက်အလိုမျပည့္မွဳေတြနဲ့
တစ္ဖက္ေျခတံရွည္အိမ္ကေလးမွာမီးခိုးနံ့သင္းေနခဲ့။

အေဖလည္းအေ၀းၾကီးမွာ
ေတာင္ယာေတြကိုသတိရေနမလား
တစ္ခုခုလိုေနတဲ့ညေနစာထမင္း၀ိုင္းေလး
စားပြဲအိုေပၚမွာအက်ဥ္းစံ..။

နွင္းေငြ့တို့ပြဲသိမ္းအကြက္နင္းခ်ိန္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ဆီကထြက္ခြာသြားသူေတြ
ကၽြန္ေတာ့္ထံျပန္လာေကာင္းပါရဲ့
လမ္းေတြကအေကြ့ေကြ့အ၀ိုက္၀ိုက္
အက်ပ္အတည္းဆီကိုဦးတည္သြား
ဘယ္ရနံ့ကမ်ားေခ်ာင္လည္လို့လဲ။

သမိုင္းဦးကေန.....ဒီေန့အထိ
အေၾကာင္းရာစုံေပၚ
အလြမ္းမြဲမြဲေတြရြာခ်ေနရတယ္........။...............။



ေအာင္မွဴးေ၀


၁၈.၆.၂၀၁၀

နွင္းၾကည္လြင္(သို့မဟုတ္)ရထားမ၀င္တဲ့ဘူတာပ်က္ကေလး

ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ရယ္ေမာလွဳပ္ရွား စားေသာက္အသက္ရွင္ခ်င္
မီးခိုးေငြ့ေတြလို
နွင္းဆီပန္းေတြလိုခဏပြင့္သြားတဲ့
အဆင္ေျပေျပမနက္ခင္းမ်ားမွာနွင္းၾကည္လြင္
ဘုရားမသြားပါ
နတ္ဆိုးေတြ၀ွက္ထားတဲ့ညအံ၀ွက္ထဲ
အမဲလိုက္ဖို့ေခ်ာင္းေနပါတယ္။
ျမိဳ့ေတာ္ခန္းမေရွ့
ထိုးဆိုက္လာတဲ့အထူးကားေပၚမွာနွင္းၾကည္လြင္မပါ
ျမိဳ့သစ္ကို
သန္းေခါင္ေက်ာ္မွေရာက္ပါမယ္။
မိသားစုပရိေယသနမ်ားသူ့ေခါင္းေပၚ
ခိုေတြလိုအသိုက္ဖြဲ့ေနလို့
ဆူးေလလမ္းမပလက္ေဖာင္းမ်ားမွာနွင္းၾကည္လြင္
ခိုစာေရာင္းပါတယ္။
မ်က္လံုးေပါင္းမ်ားစြာကေန
လွ်ံက်လာေသာအထင္ေသးမွဳမ်ား....
နွင္းၾကည္လြင္ကိုမသတ္ျဖတ္နုိင္ပါ။

ကၽြန္ေတာ္ဆက္လက္မေရးရက္ေတာ့တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါနွင္းၾကည္လြင္။
မိဘလုပ္အားနဲ့အသက္ရွင္ေနတဲ့သမီးမ်ားရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မွဳတခ်ိဳ့တ၀က္ေလာက္နွင္းၾကည္လြင္ကိုမွ်ေ၀ေပးၾကဖို့ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။
(ကၽြန္ေတာ့္ေမးလ္ထဲကိုေရာက္လာတဲ့ အမည္မသိ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ႀကိဳက္လို႕ တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြတို႕လည္း ႀကိဳက္မယ္ထင္ပါရဲ႕)

ျမစ္

ေကြ႔တယ္
ေကာက္တယ္
ေ၀၀ုိက္တယ္
ေ၀၀ုစ္တယ္
ေရႏွစ္ခါခ်ိဳးလို႔မရဘူး
ျပီးေတာ့
ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုလံုးလိုလို
သူ႔ကို အထက္စီးကဆက္ဆံေပမယ့္
ဘယ္ေတာ့မွ ရန္မေတြ႔ဘဲ
သူ႔သဘာ၀အတိုင္း
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းစီးေမ်ာတယ္။ ။

မိုဃ္းဇက္ေသာ္

အပ်ံသင္စ ညဥ့္ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕လားရာ

ညၾကီးမင္းၾကီး လေရာင္ငတ္တဲ့ပလက္ေဖာင္းေပၚက
အမ်ိဳးသမီးေလးဟာ
ေရမရိွတဲ့ အရပ္ကလာလို႔ ေရတိမ္နစ္တယ္
ငါးမန္းေတြမ်ား ဆြဲသြားသလား

အျဖစ္က မႏွစ္ကနဲ႔ကို မတူဘူးဆိုျပန္ေတာ့
ကူညီခ်င္လို႔ပါကြယ္တဲ့
သူရာခိုးရိုက္ေနတဲ့ သူငယ္အိမ္ဟာ
ရမၼက္ရထားကို သံရွည္ ဥၾသဆြဲေနတယ္

ေနာက္ေတာ့
စည္ပိုင္းသ႑ာန္လူၾကီးရဲ႕
ခပ္ျပည့္ျပည့္ အသျပာအိတ္ ပုတ္ျပသံအဆံုးမွာ
မထူးေတာ့ပါဘူး
အေမအိုကို ေကၽြးေဟာင္းဆပ္ဖို႔
သူ႔ကိုယ္သူ သားရဲတြင္းထဲပစ္ခ်
က်ားစာေကၽြးပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။ ။

မိုဃ္းဇက္ေသာ္

အခ်ိန္မ်ားႏွင္ ့ခရီးသြားျခင္း

မေန႔က .......
အိပ္မက္မ်ားကို ျပန္တူးဆြေတာ႔
စိတ္ကူးအပ်က္ တစ္ခုနဲ႔
နာရီ ရထားတစ္စင္း
ေတြ႕ရွိခဲ႔တယ္ ......။

တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေဝေဝဆာဖူးပြင့္လို႔
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ႏြမ္းရိေျခာက္ေသြ႕
တခ်ိဳ႕လည္း ေျြကလြင့္ခဲ့ၿပီ ........
ေက်ာ္လြန္ခဲ့တဲ့ ဘူတာေတြ
လြမ္းဆြတ္ေနရံုမွ ဆုပ္ဆုပ္ပိုင္းခြင့္မရွိ ။

အတိတ္ကိုျပန္ငဲ့ၾကည့္
ေမာင္ကံခ်ိဳရွိသည္ ။
ျမဆင့္ခ်ယ္ရွိသည္ ။
အျငင္းအခံုမ်ား ရွိသည္ ။
စေနစာေပအဖြဲ႕ရွိသည္ ။
ကုကၠိဳပင္တန္းေတြရွိသည္ ။
နာရီစင္ ရွိသည္ ။
စက္ဘီးစီး ယဥ္ေက်းရွိသည္ ။
ရည္းစားမ်ားလည္း ရွိသည္ ။
မိုးနတ္မယ္ဆိုင္ ရွိသည္ ။
အခုေတာ့ ......
မၿမဲျခင္းကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ၿပီဘဲ ။

ကမၸည္းမွာ တင္က်န္
အလံကို စိုက္လို႕
မေသတဲ့ေဆးကို သူစား
ေက်ာက္သား ရာဇဝင္ကို ထုထြင္းခဲ့
တမ္းျခင္းမဲ့တဲ့ မွတ္တိုင္ေတြ
ေဖါက္ခဲ့တဲ့ လမ္းေပၚ
အရံသင့္ စီးဆင္းေနရံုနဲ႔
ငါတို႔ ေက်နပ္ၾကမွာလား .......။

ကိုယ္ရည္ေသြး တီးလံုးေတြမတီးဘဲ
စိမ္းလန္းတဲ့ ေတာအုပ္ စိုက္ပ်ိဳးၾကရေအာင္
အတၲဟိတ စကားလံုးလိႈင္းေတြ
ရိတ္သိမ္းၾကရေအာင္
မေဟာင္းေသာ ေန႕သစ္မွာ
မွတ္တိုင္ေတြသာ စိုက္ထူၾကစို႔ ........။

ယြန္းအိမ္

(ကို ယြန္းအိမ္ ရဲ႕ ကဗ်ာကို ႀကိဳက္လို႕ေဖာ္ျပလိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျမဆင့္ခ်ယ္ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္အမွတ္တရလည္း ျဖစ္သြားတာေပါ့။)

အရသာမရွိတဲ့မနက္ခင္း

လွ်ာေပၚေရာက္တာနဲ့ ခါးသီးေတာ့တာပဲ
အသားလိုလို့အရုိးေတာင္းတဲ့စကားေတြ
ခါးမယ့္အတူူတူအရသာမဲ့ေနတာကပိုမေကာင္းဘူးလား
တစ္ဘ၀စာျငိမ္းခ်မ္းဖို့
ဘယ္လိုအရသာေတြလိုအပ္လဲ/ဘယ္ပုံမွီ၀ဲရမလဲ
ကိုယ့္ဘက္က
အသံကုန္ဟစ္ျပီးကမ္းျပိဳေပးလိုက္တာေတာင္
ေကာင္မေလးရယ္.....
ညည္းျမစ္ကမ္းကေသာင္မထြန္းခဲ့ဘူး
အရသာမရွိတဲ့...အဲဒီမနက္က
လဘက္ရည္ခြက္ေတြက်ကြဲလို့
စားပြဲထိုးေလးတစ္ေယာက္
အိပ္မက္ဘီးေပါက္သြားခဲ့တယ္။
အရသာမရွိတဲ့..အဲဒီမနက္က
ပဲျပဳုတ္သည္တစ္ေယာက္ေတာင္းေမွာက္လို့
အမာခံဟင္းတစ္ခြက္
စားပြဲေပၚမွာတိုက္ပြဲက်ခဲ့တယ္
အရသာမရိွတဲ့အဲဒီမနက္က
ရဲရင့္သူမိန္းမၾကီးတစ္ဦးကို
ေခြးရူးေတြက၀ိုင္းဆြဲလို့
အေရးေပၚခန္းေတြသက္၀င္လွဳပ္ရွားသြားခဲ့တယ္။
အရသာမရွိတဲ့အဲဒီမနက္က
သီးသန့္နယ္ေျမဆိုတာမရွိ
ကူးစက္နယ္ေျမသာရွိေၾကာင္း
နွလုံးသားေရးရာအဖြဲ့ခ်ဳပ္
အမုန္းဌာနစိတ္မွ ေၾကျငာခဲ့ပါတယ္။
အရသာမရွိတ့အဲဒီမနက္က
လူမ်ား.ေပ်ာ္စရာေတြနဲ့ပူေလာင္လို့
ပူေလာင္စရာေတြနဲ့ေပ်ာ္လို့
တကယ္ေတာ့
လူေတြေရာေပ်ာ္စရာေတြပါ
ပူေလာင္ေနခဲ့ပါျပီ..။
အရသာမရွိတဲ့အဲဒီမနက္က..
ေျမြဆိုးတစ္ေကာင္ဟာ
ပုံျပင္ထဲမွာ
တိတ္တိတ္ကေလးအစာငတ္ခဲ့တယ္။ ။

ေအာင္မွဴးေ၀

ခ်င္းေတာင္တန္းေပၚကရြာခ်လိုက္တဲ့အလြမ္းေတြ

ေပ်ာ္စရာေတြကိုပလိုင္းထဲထည့္သယ္လာမယ့္ညီမေလးကေတာင္ယာမွာ
ေပါင္းနွဳတ္ေနတုန္းပဲဆိုပါေတာ့
ဆန္ၾကမ္းနဲ့ေရာစားရတဲ့အိပ္မက္ေတြဟာမခ်ိဳဘူး
ရုိးရာမပ်က္စနစ္တက်အလိုမျပည့္မွဳေတြနဲ့
တစ္ဖက္ေျခတံရွည္အိမ္ကေလးမွာမီးခိုးနံ့သင္းေနခဲ့။

အေဖလည္းအေ၀းၾကီးမွာ
ေတာင္ယာေတြကိုသတိရေနမလား
တစ္ခုခုလိုေနတဲ့ညေနစာထမင္း၀ိုင္းေလး
စားပြဲအိုေပၚမွာအက်ဥ္းစံ..။

နွင္းေငြ့တို့ပြဲသိမ္းအကြက္နင္းခ်ိန္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ဆီကထြက္ခြာသြားသူေတြ
ကၽြန္ေတာ့္ထံျပန္လာေကာင္းပါရဲ့
လမ္းေတြကအေကြ့ေကြ့အ၀ိုက္၀ိုက္
အက်ပ္အတည္းဆီကိုဦးတည္သြား
ဘယ္ရနံ့ကမ်ားေခ်ာင္လည္လို့လဲ။

သမိုင္းဦးကေန.....ဒီေန့အထိ
အေၾကာင္းရာစုံေပၚ
အလြမ္းမြဲမြဲေတြရြာခ်ေနရတယ္........။...............။



ေအာင္မွဴးေ၀


၁၈.၆.၂၀၁၀

ကဗ်ာဆရာဟုေခၚဆိုျခင္းမျပဳရနယ္ေျမ(သို့မဟုတ္)ေအာင္မွဴးေ၀

ကၽြန္ေတာ္တို့နယ္ျမိဳ့ကေလးမွာ
၀ါသနာတူေတြစုေ၀းေျပာဆိုၾကတဲ့စာစကားေပစကားေတြရွိခဲ့ဖူးတယ္။
ကိုယြန္းအိမ္တု့ိ၊သစ္မွိဳင္းလြင္(ေယာေျမ)တို့..ျပီးေတာ့ေသာ္တာစံ၊ေမာင္ကိုေမာင္၊ကိုဆူးခ်င္းေတာင္ေျခ။
လူလတ္ပိုင္းစာေရးသူေတြ။
ကၽြန္ေတာ္တို့ၾကိဳက္တဲ့ကဗ်ာကိုဘာေၾကာင့္ၾကိဳက္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး.......
အက္ေဆးဆိုလည္းဘယ္သူေရးတာဘယ္လိုျဖစ္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး.......

စပ္မိစပ္ရာစာေပစကားေလးေတြေျပာၾကရင္းနဲ့
ကၽြန္ေတာ္တို့ေနာက္ေက်ာကိုကဗ်ာကဓားနဲ့ထိုးသြားတာမသိလိုက္ၾကဘူး။
ကဗ်ာေရးရတာ၀ါသနာပါသြားၾကပံုေျပာပါတယ္။
အဲနွစ္ကာလေတြလြန္ေျမာက္ျပီး(၇)နွစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခါမွာ...
ကၽြန္ေတာ္တို့ေတြစာမ်က္နွာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပဲေရးသားျပီးၾကျပီ၊ကိုယြန္းအိမ္တု့ကေတာ့အြန္လိုင္းေပၚတင္ၾကသတဲ့။
ေသာ္တာစံတို့ကၽြန္ေတာ္တို့ကေတာ့နည္းပညာသိပ္မကၽြမ္းသူေတြဆိုေတာ့မဂဇင္းေတြမွာပဲ၀င္တိုးျဖစ္ၾကပါတယ္။
မဆိုးပါဘူး။ခရီးတြင္သင့္သေလာက္ေတာ့တြင္ၾကတာပါပဲ။



အရင္ကကဗ်ာဆရာလို့ေခၚရင္သေဘာက်တဲ့ကၽြန္ေတာ္တို့ဟာအၾကီးမားဆုံးေျပာင္းလဲမွုနဲ့ၾကဳံေနရပါျပီ။
အခုကာလမွာကၽြန္ေတာ္တို့ကို
ကဗ်ာဆရာလို့ေခၚဆိုခြင့္မျပဳေတာ့ပါဘူး။ဘာလို့လဲ...ကၽြန္ေတာ္တို့ကဗ်ာသမားေတြရဲ့ဘ၀ကလံုး၀..
ကဗ်ာမဆန္ၾကလို့ပါပဲ။ကိုယ္ေရးတဲ့ကဗ်ာေလာက္မွကဗ်ာမဆန္တဲ့ဘ၀မွာဘာလို့ကဗ်ာဆရာအေခၚခံေနဦးမွာလဲဗ်ာေနာ့။
နွစ္ေပါင္း၂၀ေက်ာ္ကဗ်ာဆန္ခြင္မရတဲ့နတ္ဆိုးတို့ရဲ့ဥယ်ာဥ္ထဲမွာကၽြန္ေတာ္တို့ဟာအဆိပ္ပင္စိုက္သူေတြလို့သူတို့ကထင္ေနၾကမွေတာ့...။
ကၽြန္ေတာ္တို့ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္တို့
ကဗ်ာဆရာဟုေခၚဆိုျခင္းမျပဳရနယ္ေျမသတ္မွတ္လိုက္တာပဲေကာင္းပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို့ဘယ္ေလာက္ ၾကိဳးစား..ၾကိဳးစား
ကဗ်ာေတြကအဂၤါမစုံပဲေမြးဖြားလာၾကေတာ့တာကိုက.....ဘယ္ေလာက္ကဗ်ာမဆန္လိုက္သလဲလို့..။




ေအာင္မွဴးေ၀


၁၅.၆.၂၀၁၀

မွတ္ခ်က္။ ။စတိုင္သစ္မဂဇင္းမွာအျဖဳတ္ခံလိုက္ရတဲ့အက္ေဆးေလးရဲ့အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုပါ။

ဆရာ ျမဆင့္ခ်ယ္ သို႕(၂) ႏွစ္ျပည့္ အလြမ္း စာစုမ်ားေပးပို႕ႏိုင္

ဆရာ ျမဆင့္ခ်ယ္ သို႕(၂) ႏွစ္ျပည့္ အလြမ္း စာစုမ်ားေပးပို႕ႏိုင္

ကေလးၿမိဳ႕ မွ ကြယ္လြန္သူ စာေရးဆရာ ျမဆင့္ခ်ယ္၏ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္မည့္ ၂ႏွစ္ ျပည္႔ အထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္ ျပဳလုပ္သြားမည္ျဖစ္ပါ၍ အမွတ္တရ စာ/ ကဗ်ာ/စကား မ်ားကို kalay.328@gmail.com / trphee.91@gmail.com သို႔ေရးသားေပးပို႔နိဳင္ပါသည္။

စာေရးဆရာ ျမဆင့္ခ်ယ္၏ ကိုယ္ေရး အက်ဥ္း
အမည္ရင္း ၀င္းဗို(ခ) ၀င္းေနာင္ဆင့္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၂၂) ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ တြင္ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ကေလးၿမိဳ႕ တြင္ အဘ (ဦးဆင့္) အမိ (ေဒၚတင္ျမ) တို႔မွ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ေမြးခ်င္း (၁၂) ေယာက္ အနက္ (၈) ေယာက္ေျမာက္ သားျဖစ္သည္။
၁၉၈၁-၈၂-၈၃ တြင္ တကၠသိုလ္၀င္တန္းကို ၀င္ေရာက္ေျဖဆို၍ မေအာင္ျမင္ သည့္ေနာက္ ဘ၀မ်ိဳးစံုတြင္ က်င္လည္ ခဲ့သည္။ ထိုမွ စ၍ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္တြင္ “ေႏြဆင့္ဆင့္ေနွာင္း” ဟု အမည္ရေသာ စာအုပ္ အငွားဆိုင္ကို ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။
၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ရုပ္ရွင္ ေအာင္လံ မဂၢဇင္းတြင္ “ဂ်ဴလီဆင္ျမဴရယ္” အခ်စ္ကဗ်ာျဖင့္ စာေပနယ္သို႔ စတင္၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၁ ခု ေဖေဖၚ၀ါရီလ လတြင္ ေပဖူးလႊာ မဂၢဇင္းတြင္ အသက္အငယ္ဆံုး ကဗ်ာဆရာအျဖစ္ “တစ္စံုတရာ” ကဗ်ာ ေဖၚျပခံရသည္။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္ “ကေလး - နတ္ေခ်ာင္း” ရထားလမ္းဖြင့္ပြဲ အထိမ္းအမွတ္ ကဗ်ာ ၿပိဳင္ပြဲတြင္ “ရထားအေမ” ကဗ်ာျဖင့္ ပထမဆု ရရွိခဲ့သည္။
၁၉၉၆ ခုႏွစ္ တြင္ပင္ မီးရထား ၀န္ႀကီးဌာနမွ ျပဳလုပ္ေသာ စာေပၿပိဳင္ပြဲတြင္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္၍ “ အလယ္က အသံ” ဟု အမည္ရေသာ ၀တၳဴျဖင့္ ဒုတိယဆု ရရွိၿပီး စာအုပ္အျဖစ္ ထြက္လာခ်ိန္တြင္ ထို၀တၳဴ ေဖၚျပျခင္း မရွိခဲ့ေပ။
ယင္းဆုေပးပြဲမွ အျပန္ “ဆုခရီးစဥ္” ဆာင္းပါးကို ဆရာ ျမတ္ခိုင္၏ မႏၱေလးဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္းတြင္ ေဖၚျပပါရွိၿပီး စာေပေလာကကို ဂယက္ထ ေစခဲ့သည္။ “ျမဆင့္ခ်ယ္” ဟူေသာ ကေလာင္အမည္ကို လူသိထင္ရွား ျဖစ္ေစခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါျဖစ္ၿပီး စာအိုးႏွင့္ ေဗဒါညိဳတို႔၏ ေ၀ဖန္ျခင္းကို ျပင္းထန္စြာ ခံရသူျဖစ္သည္။
၁၉၉၆ ခုႏွစ္ တြင္ တတိယအႀကိမ္ မိုးမိုးအင္လ်ား အမွတ္တရ ရသ ၀တၳဴတို ၿပိဳင္ပြဲတြင္ “ေခါင္ခါးခါး” ဟူေသာ ကေလာင္ခြဲျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ဆု တက္ယူခဲ့သည္။ ၀တၳဴအမည္မွာ “အျဖဴအမည္း ျမင္ကြင္းက်ယ္” ျဖစ္သည္။
၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕ စိန္ပန္းျပာ ကဗ်ာစာေပအသင္းမွ ျပဳလုပ္ေသာ အေမကဗ်ာ ဖိတ္ေခၚၿပိဳင္ပြဲတြင္ တတိယဆု ကိုရရွိခဲ႔သည္။
၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ ပဥၥမအႀကိမ္ မိုးမိုးအင္းလ်ား ၀ထၳဳတို ၿပိဳင္ပြဲတြင္“ဟုိဘက္လမ္းမွာ လူဆိုးေတြရွိတယ္ ႏွင့္အျခား၀တၳဳတိုမ်ား” ၀ထၳဳျဖင့္ ဒုတိယဆုကို ရရွိခဲ႔သည္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ဆဌမအႀကိမ္ မိုးမိုးအင္းလ်ား၀ထၳဳတိုၿပိဳင္ပြဲတြင္“ခုခံအား က်ဆင္းသူမ်ားရဲ႕ညေန” ၀ထၳဳျဖင့္ အထူးဆုကို ရရွိခဲ႔သည္။ ထိုမွစ၍ “စုေကာက္စိမ္း(ကေလးေစ်း)”ဟူေသာ ကေလာင္အမည္ ကိုေမြးထုတ္ခဲ႔သည္။
၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ရာျပည့္အႀကိဳ ဆရာႀကီးေဇယ် အထိမ္းအမွတ္ ပထမအႀကိမ္ ၀ါမိုးေအာင္ ၀ထၳဳတိုၿပိဳင္ပြဲတြင္ “ငွက္ကေလးေတြက တသုန္သုန္”၀တၳဳ စုေကာက္စိမ္း (ကေလးေစ်း) ၊ကေလာင္ျဖင့္ အထူးဆုရရွိခဲ႔သည္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္သတၱမအႀကိမ္ေျမာက္ မိုးမိုး(အင္းလ်ား)၀တၳဳတို ၿပိဳင္ပြဲတြင္ “ငွက္ေျခရာ ေလမွာ ထင္ေစေတာ့ရယ္လို႔” ၀တၳဳကို စုေကာက္စိမ္း(ကေလးေစ်း) အမည္ျဖင့္ပင္ ဒုတိယဆု ရရွိခဲျပန္၏။
၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ ေရႊအျမဳေတ ဦး၀င္းၿငိမ္း ေရြးခ်ယ္သည့္ ဒုတိယအႀကိမ္ ေျမာက္ အေမ ၀တၳဳတိုၿပိဳင္ပြဲတြင္“ အေနာက္ဘက္ ကိုင္းေနေသာ သစ္ပင္မ်ား” ၀တၳဳကို ေခါင္းခါးခါး(ကေလး) အမည္ျဖင့္ အထူးဆု ရရွိခဲ႔သည္။
သူ၏အျခားကေလာင္ အမည္မ်ားမွာ သူးသူးလွည့္၊သိခက္ေသြ၊ ရွိလက္ေရႊ၊ လက္စြမ္းခ်ိဳ၊ စြန္းဦးတင္၊ စစ္ျမခ်ိဳ ၊ေလညွင္း(ကေလး)၊ ညီညိဳညက္၊ စစ္ေအာင္နိဳင္၊ ေလးေလးေခ်ာ ၊ သမီးေခ်ာ(ခ်င္းေတာင္ေျခ)၊စိုျမလြင္၊ သင့္ကိုယ္ေစ၊ျမေမာင္းခ်ိန္၊အိုအိုေခါင္၊ျမေခါင္စု၊ရိုးရိုး(ကေလး)၊စီဆီယီရီ၊စသည့္ ကေလာင္ခြဲမ်ားစြာျဖင့္ ေရးသားခဲ႔သည္။
သူ၏ေနာက္ဆံုး ေရးသားခဲ႔ေသာ စာမူမွာ “အိပ္မက္ ဖူးကို တူးေဖာ္ၾကသူမ်ား” ေဆာင္းပါးျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၈ ဇူလိုင္လထုတ္ ျမန္မာ့ ဓန မဂၢဇင္းတြင္ မ်က္ႏွာဖံုးေဆာင္းပါး အျဖစ္ပါရွိခဲ႔သည္။
ျမန္မာ့ဓန မဂၢဇင္းမ်က္ႏွာဖံုး ေဆာင္းပါးအျဖစ္ (၃) ႀကိမ္ေျမာက္ ေနာက္ဆံုး ေဆာင္းပါးျဖစ္သည္။
ပထမအႀကိမ္မွာ“နယ္စပ္မ်ဥ္းေပၚက ေငြႏွင္းမွဳန္မွဳန္ နန္းဖာလံုႏွင့္ ရင္ခုန္ရေသာ အျခား၀တၳဳတိုမ်ား”(၂၀၀၂ ခုႏွစ္မတ္လ)
ဒုတိယအႀကိမ္မွာ “ခ်င္းေတာင္ေျခသြားေတာလား” ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ၊ဇူလိုင္လ တြင္ မ်က္ႏွာဖံုးေဆာင္းပါး အျဖစ္ ပါရွိခဲ႔သည္။
သူ၏အႀကိဳက္ဆံုး စာေရးဆရာမွာ သိန္းေဖျမင့္ ျဖစ္ၿပီး အႀကိဳက္ဆံုး နိဳင္ငံတကာ စာေရးဆရာမွာ ဂၽြန္စတိန္းဘက္ ျဖစ္သည္။ အႀကိဳက္ဆံုး စာအုပ္တစ္အုပ္မွာ ေမာင္လြန္းၾကင္၏ “ေမတၱာ ျမႏွင္းရည္ ႏွင့္ အျခား၀တၳဳတိုမ်ား” စာအုပ္ျဖစ္သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေရႊ အျမဳေတ ၀တၳဳရွည္စာေပဆု“ အာရံုမ်ားရဲ႕ အာရုဏ္ဦး” ၀တၳဳကို ေခါင္ခါးခါး(ကေလး)ျဖင့္ ရရွိခဲ႔သည္။
၁၉၉၉ ခုႏွစ္ နိဳ၀င္ဘာတြင္ သာသနာ့ေဘာင္သို႔ ၀င္ခဲ႔ၿပီး ဦး၀ိမလဘြဲ႔ေတာ္ျဖင့္ သက္ေတာ္(၄၄) ႏွစ္ သိကၡာေတာ္ (၉)၀ါ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၁၇)ရက္ ည (၁၀း၃၀) တြင္ (၉၆) ပါးေသာ ေရာဂါျဖင့္ ကေလးၿမိဳ႕သံဃာ ေဆးရံု၌ ပ်ံလြန္ေတာ္မူ သည္။ ျမဆင့္ခ်ယ္ (ေခၚ) ဦး၀ိမလသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ေရႊအျမဳေတ စာေပဆုေပးပြဲ တက္ေရာက္ရန္ ဖိတ္ၾကားျခင္း ခံရၿပီး ဆုေပးပြဲ က်င္းပရက္ မတိုင္မီ ရက္ပိုင္းအလို၌ ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္ မူခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။


မေငြ
ေရးသူ ျမဆင့္ခ်ယ္

မေငြ မေငြ
ခင္ဗ်ားက……ကံၾကမၼာကို မယံုဘူး
ဘာသာေရးကို ….အေလးမထားဘူး
ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ေ၀း……၀န္းက်င္းကို အေရးမလုပ္ဘူး။

ခင္ဗ်ားက
ပတ္ခၽြဲနပ္ခၽြဲနဲ႔
ေကာင္းေကာင္းယုယျပတတ္တဲ႔
ေယာက်ၤားေတြကိုပဲ အားထားတယ္

မေငြ…..
ခင္ဗ်ားက
ခင္ဗ်ား ေတြ႕ဖူးတဲ႔ ေယာက်ၤားေတြနဲ႔
ခင္ဗ်ားအတြက္ မွားသလား…..မွန္သလား
ကၽြန္ေတာ္မစဥ္းစားမိေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ့ အတြက္ ခါးသီးရတယ္ဆိုတာေတာ့
အားနာနာနဲ႔ ေျပာပါရေစ။

မေငြ….
ခင္ဗ်ားက ေယာက်ၤားေတြကို ေငြနဲ႔ေပး၀ယ္တယ္
ခင္ဗ်ားမလိုခ်င္တဲ႔အခါ
ျပန္ေရာင္းထုတ္လို႔ ရဖူးပါသလား

မေငြ….
မျမင္ရတဲ႔ အရာေတြကို
ဘာလို႔မ်ား ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာလဲဗ်ာ
မျမင္ရတဲ႔ အရာေတြၾကား
ေလ…..ၿပီးရင္ေတာ့ ေယာက်ၤားေတြပါ။

မေငြ….
ကၽြန္ေတာ္အရက္ႀကိဳက္ေတာ့
ခင္ဗ်ားက အရက္၀ယ္တိုက္တယ
ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္မရွိေတာ့
ေန႕စဥ္ အသံုးစရိတ္ ထုတ္ေပးမယ္။
ေတာင္းမွာ အကြပ္ဆိုၿပီး
ကၽြန္ေတာ့ကို အ၀တ္ေတြ ဆင္ေပးတယ္။
ဒါေပမဲ႔…..

ခုေတာ့
ခင္ဗ်ားက
ေယာက်ၤားေတြကို အႀကိဳက္လိုက္လိုက္ေပးရင္း
ေယာက်ၤားေတြကို အရြဲ႕တိုက္တိုက္ေျပးရင္း
ခင္ဗ်ားထိုးေပးတဲ႔ ပါးကေလးကို
ကၽြန္ေတာ္ ေမႊးေမႊးမေပး၀ံ႔ ခဲ႔ဘူး
ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ကို ကၽြန္ေတာ္တြန္႔တိုေတာ့
ခင္ဗ်ားငိုုျပန္ေရာ
ဒါမ်ိဳးကိစၥဆိုတာ သနားလို႔မွမရတာ။

မေငြ….
ခင္ဗ်ားက
ေယာက်ၤားေတြကို ေယာက်ၤားေတြနဲ႔ အရြဲ႕တိုက္တယ္။
ေယာက်ၤားဆိုတာက
မိန္းမေတြ အရြဲ႕တိုက္ဖို႔ရာ
လိုက္ဖက္တဲ႔အရာ မဟုတ္မွန္း
ခင္းဗ်ား ဆန္းစစ္ခဲ႔ဖို႔ေကာင္းတာေပါ့။
လွည္းနင္းခံေနရတဲ႔ ေခြးအမႀကီးႏွယ္
မရွဴနိဳင္မကယ္နိဳင္ ဒုကၡေရာက္ေတာ့
ဘယ္သူက တစ္ေခါက္လာေတြ႕ဖူးပါသလဲ။

တစ္ခါတစ္ခါေတာ့
သတိရပါတယ္…မေငြ
လြမ္းတယ္လို႔ေတာ့ ဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ
ေက်းဇူးတင္စရာေတြက အမ်ားသား
ကၽြန္ေတာ္….မူးယစ္ေဆး၀ါးသားေကာင္ဘ၀နဲ႔
ေခြးလိုေတာင္ မေဟာင္နိဳင္တဲ႔ဘ၀မွာ
ခင္ဗ်ားက အိမ္ေပၚေခၚေပ်ာ္ေအာင္ထား
စားခ်င္တာ၀ယ္ေကၽြး
“ေအး…..မင္းေဆးျဖတ္ရမယ္”ဆိုၿပီး
ကၽြန္ေတာဘ၀ခရီးကို တဆစ္ခ်ိဳးေပး
အေမ႕ရဲ႕ ဒုကၡအိုးကေလးလို သေဘာထားလို႔
ကိုယ့္ေသြးသားႏွယ္ ျပဳစုခဲ႔တာေတြလည္း
ခုထိ….ေမ႔ပါဘူးဗ်ာ။

ငါ့ေမာင္….ငါ့ေမာင္….နဲ႔
ခင္ဗ်ားေထာင္သာက်သြားတယ္
ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ္႔ကို ရမသြားဘူမို႔လား။
ခင္ဗ်ားေတြ႕ဖူးတဲ႔ ေယာက်္ားေတြနဲ႔
ကၽြန္ေတာ့ကို တစ္တန္းတည္း ထားခဲ႔ေပမယ့္
ခင္းဗ်ား…..အားစိုက္ခဲ႔ရတာပဲ အဖတ္တင္တယ္
မဟုတ္ဘူး။
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ေတာ့
ခင္ဗ်ားကို….ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ၾကည္႔ခဲ႔ဖူးပါတယ္
ဖ်စ္ညွစ္ၿပီးကို ….ႀကိဳးစားခ်စ္ၾကည့္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။

ဒါေပမဲ႔…
ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ခ်င္စရာလို႔
ခင္ဗ်ားမွာ အသံေလးေတာင္ မရွိခဲ႔ဘူး၊
ဘုရားစူးေစံ
ရင္ေတာင္ ေငြ႕ေငြ႕မခုန္ခဲ႔ပါဘူး
စက္ဘီးတစ္စီးတည္း တူတူမစီးရဲေအာင္ကို
ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မရခဲ႔ဘူး။
ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မရခဲ႔ပံုမ်ား
ခုေန….ျပန္ေတြးတာေတာင္
ေယာင္ေယာင္ေလးမွ် ခ်စ္မရေသးပါဘူး
ခင္ဗ်ားႀကီး ကၽြန္ေတာ္မခ်စ္ဘူး။

မေငြ…ရာ
ေယာက်ၤားေတြရဲ႕ ပလီပလာအေျပာကို
ေတာ္ေတာ္မေနာေခြ႕ကိုး
ေယာက်ၤားေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္
ေခါင္း…..ေခါက္…..ေခါက္…ေခါက္ၿပီး
ေငြနဲ႔ေပါက္၀ယ္ထားခဲ႔ပံုမ်ား
ေဟာ…တစ္ေယာက္ေဟာ…တစ္ေယာက္
စိတ္ဆိုးရင္လညး္ဆိုးဗ်ာ
လင္ကုန္ကူးေနသလား ေအာက္ေမ႕ရ
အားကိုးေလာက္တဲ႔ေယာက်္ားဆိုလို႔လည္း
ေယာက်ၤားျဖစ္ေနတာေတြပဲရွိခဲ႔တယ္။

မေငြ ….
ခင္ဗ်ား အိမ္ေထာင္ရွိခ်င္တာလား
ကာမပိုင္လင္ေယာက်ၤား အနားမွာထားခ်င္တလား
အိမ္ဦးနတ္အျဖစ္ ကိုးကြယ္ခ်င္တာလား
အေဆြခင္ပြန္း အျဖစ္ ေပါင္းသင္းခ်င္တာလား
ခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ား ေမးၾကည့္ဖူးပါသလား။
ေယာက်ၤားေတြဆိုတာက
အဆာေျပစားရတဲ႔ မုန႔္တစ္မ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ၊
ေယာက်ၤားဆိုတဲ့ ေျမလႊာေတြကို
ခင္ဗ်ားဘယ္ေလာက္ထိ
နက္နက္တူးသြားနိဳင္ခဲ႔ပါသလဲ
ခင္ဗ်ား ဘယ္ေလာက္ထိ နားလည္သြားခဲ႔ပါသလဲ
ေသခ်ာတာကေတာ့……
ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကို ခံစားလို႔ရမသြားဘူးမို႔လား။
လွည့္ရွာေဖာက္ျပားစရာခ်ည္း။

ကၽြန္ေတာ္လည္း
ေယာက်ၤားစစ္စစ္ႀကီးပါဗ်ာ
ပက္ပက္စက္စက္
ျမက္ျမက္ကေလး ခ်စ္တတ္တာေပါ့။
ဘာဆန္းလဲဗ်ာ
ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္အတြက္ကေတာ့
ခ်စ္ရမၼက္ဆိုတာ
တံေတြးပစ္ကနဲ ေထြးရသေလာက္ပဲမဟုတ္လား
အားေတာ့နာပါရဲ႕
အေ၀းၾကည့္ဘ၀နဲ႔လည္း
တျမျမ တသသ တန္ဖိုးထားလို႔ရတာေပါ့။
ေယာက်ၤားဆိုမွေတာ့
ေဖာက္ျပားမယ္ ဆိုလည္း
ေထာက္ထားမယ္ ဆိုလည္း
ငဲ႔ညွာေထာက္ထားစရာခ်ည္း
လိင္ထီးဆိုတဲ႔ နာမကို
တည့္တည့္ႀကီး ခ၀ါခ်ရင္
ဘာမွမက်န္ပါဘူး
ရိုးရိုးကေလးနဲ႔ ဆန္းေနတာကို
ခင္ဗ်ားမို႔ ရွဴးႏွမ္းခဲ႔ပံုမ်ား
ေျပာရတာေတာင္ အားနာစရာ
ခုေတာ့လည္းဒါေတြၿပီးခဲ႔ၿပီေပါ့။

မေငြ……
မိုးေတြ တသုန္သုန္ေစြေနေပါ့
ေလျပည္ ေလျပင္းေတြ စင္ေပၚတက္ေနေပါ့
လွ်ပ္စီးေတြ ကဲကဲ ေလာင္ေလာင္မွာ
ငါ့ေမာင္….ငါ့ေမာင္…ဆိုတဲ႔
ရမၼက္အေရာင္ေတြနဲ႔ အသံထူထူဟာ
ခုေတာ့လည္း လူသူနဲ႔ေ၀း
အားေပးေဖာ္ဆိုတာ ေသာကတင္းက်မ္းေတြလား
ခင္ဗ်ားေသသြားၿပီလို႔ သတင္းၾကားရတဲ႔ညက
ကၽြန္ေတာ္ အရက္၀၀ေသာက္နိဳင္ခဲ႔တယ္။
ခင္ဗ်ားထိုးထိုးေပးခဲ႔တဲ႔ ပါးႏွစ္ဖက္ဟာ
ခုေတာ့လည္း အေကာင္းစား အျမည္းတစ္ခြက္ေပါ့
ဆားေတာ့ နည္းနည္းငန္တယ္။

ျပစ္မွဳေၾကြး ေခၽြးနဲ႔ဆပ္ရင္း
ျပတ္ေတာက္သြားခဲ႔ရတဲ႔ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းဟာ
သံုးလြန္းတင္ခဲ႔ရတာပဲ အဖတ္တင္ခဲ႔တယ္။

လြမ္းဆြတ္ပါေပရဲ႕
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့
ခင္ဗ်ားအေၾကာင္း အခ်ိန္ေပးၿပီး
ေတြးေငးမိတတ္ပါတယ္။

ဆူၿဖိဳးေနတဲ႔ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေတြ႕အထိမွာ
အူရိုးလွတဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ အတြက္ေတာ့
အေငြ႕ေသြ႕ေသြ႕ေလးပဲ ေမြ႕ေပ်ာ္နိဳင္ခဲ႔တာ
ခုေတာ့လည္း အားနာတယ္ဆိုတာ ထက္အားနာ
စကားရွာမရေတာ့ပါဘူး။

မေငြ……
တပ္မက္မွဳ တဏွာဆိုတာ
ဒုကၡအားလံုးရဲ႕ အရင္းအျမစ္တဲ႔
လူသားအရင္းအျမစ္ႀကီးထဲ
အပါအ၀င္ ျဖစ္ေနရတဲ႔
ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့မွာလည္း
ဒုကၡဆိုတာႀကီးနဲ႔ တရင္းတႏွီးေပါ့။
ဒါေပမဲ႔….
ခင္ဗ်ားက လြန္လြန္းတယ္
ဒုကၡကို ေငြေပး၀ယ္တဲ႔အထဲမွာ
ခင္ဗ်ားက ထည္လဲထည္၀တ္ေပါ႔။

မေငြ…….
ခင္ဗ်ားက ေယာက်ၤားဆိုတဲ႔ ေသတၱာႀကီးထဲမွာ
အၿမဲခိုေအာင္းလို႔
အေသခတ္ထားတဲ႔ေသာ့နဲ႔
တည့္တည့္ႀကီးေမွာင္မည္း။
ဆာေလာင္ျခင္းသာ
အေကာင္းဆံုး ဟင္းလ်ာတဲ႔
ေယာက်ၤားဆို ဟင္းလ်ာမွမဟုတ္ပဲ
ဒါေပမဲ႔ ခင္ဗ်ားအၿမဲဆာေလာင္ခဲ႔တယ္။
လူဆိုတာ အံ႔ၾသမွဳကို ႏွစ္သက္ၾက
အဲဒီ အ႔ံၾသမွဳကပဲ သိပၸံျဖစ္ထြန္းမွဳရဲ႕ မ်ိဳးေစ့တဲ႔
မေငြေရ……
ခင္ဗ်ား အ႔ံၾသခဲ႔တာက ေယာက်ၤားေတြေပါ့
အ႔ံၾသၿပီးရင္းအ႔ံၾသ
ခင္ဗ်ားမို႔ မေမာနိဳင္ခဲ႔တယ္။

မွတ္မိေသးတယ္
တစ္ညသားမွာ
ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ့ကို အရြဲ႕တိုက္ၿပီး
ခင္ဗ်ား ႀကိဳက္တတ္တဲ႔
ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို ေခၚလာ
ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ဖို႔ဆိုၿပီး
ခင္ဗ်ားရဲ႕ လက္သပ္ ေမြးေလးနဲ႔ လႊတ္ေပး
ေအးဗ်ာ….
ေသြးသားအတြက္ သက္သက္ဆိုရင္ေတာ့
နံပါတ္ဖိုးေရာင္းတယ္ဆိုတဲ႔
ခင္ဗ်ားအိမ္ေပၚ တက္ေနပါ့မလား
ဆရာမာန္ျမင့္ရဲ႕ ျခင္ေတာင္ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္“ျခင္မ”ေတာင္ မသန္းပါဘူး
ခင္ဗ်ားကေတာ့ ျခင္ဖိုေခ်ာေခ်ာႀကီးနဲ႔
အရင္လိုပဲ အံ႔ၾသၿပီးရင္းအ႔ံၾသလို႔။

အခ်စ္ဆိုတာ
တံခါးတစ္ခ်ပ္ မဟုတ္ေလေတာ့
ပြင့္ခ်င္မွလည္း ပြင့္မွာေပါ့။
ရမၼက္ဆိုတာကေတာ့
မီးခလုတ္ကေလးပါ
မီးလင္းတာ မလင္းတာအပထား
ခလုတ္ကေလးကို ကစားေနလို႔ရတာေပါ့
ခင္ဗ်ားက အားႀကီးလက္ေဆာ့တယ္။

ဒါေပမဲ႔…..
ခင္ဗ်ားဆီက စကားတစ္ခြန္းကိုေတာ့
ႀကိဳက္လြန္းလွခဲ႔
ကဗ်ာေတြ စာေတြဆိုတာထက္
ေမတၱာဓါတ္ကသာ
လူေတြကို ၾကည္နဴးေစတာပါတဲ႔။
အဲ႔ဒီညက ကၽြန္ေတာ္က စာထိုင္ေရးလို႔
ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ ခင္ဗ်ားက
အားရပါးရႀကီးလဲေလ်ာင္းလို႔ ဖုိသီဖတ္သီ
ကေလာင္ အခ်က္ခ်က္ တို႔ေနခဲ႔ေပမယ့္
ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဆူၿဖိဳးလွတဲ႔ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုေတာ့
ေယာင္လို႔ေတာင္
တစ္ခ်က္မွ မတို႔ခဲ႔ဘူးမို႕လား။

ခုေတာ့…..
ခင္ဗ်ား အေၾကာင္းေတြ ကဗ်ာ အျဖစ္ေရး
အနဳပညာ ခံစားသူေတြကို
ေပးေနျဖစ္ၿပီေပါ့။
တကယ္ေတာ့….
ခင္ဗ်ားက
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွ မေရးတတ္ မဖတ္တတ္ခဲ႔ေပမယ့္
ခင္ဗ်ားကိုယ္၌က
ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္၌ကေတာ့
ကဗ်ာ တစ္ပိုဒ္ေတာင္ မျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး။

ခုေတာ့…..
ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေပါင္းမွ
ရွားရွားပါးပါး တစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔
ကဗ်ာရွည္ႀကီး အဆံုးသတ္ေတာ့
ခင္ဗ်ားက ေျမႀကီးထဲမွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔ၿပီ
ဒါေပမဲ႔…
ေျမႀကီးေပၚက လြတ္ေျမာက္သြားတဲ႔ မေငြလို႔ပဲ
ကၽြန္ေတာ္ ဂုဏ္တင္ေပးလိုက္ပါေပရဲ႕။

ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာရရင္ေတာ့
လူမွဳကလာပ္စည္း ဆိုတာႀကီးကို
ကၽြန္ေတာ္က စိတ္၀င္စားတယ္။
ခင္ဗ်ားက…
ဖို-မ ဆိုတဲ႔ အာသာဆႏၵမွာ
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လို႔။

မေငြေရ….
အခ်ိဳ႕က ျမင္ယံုနဲ႔ ယံုၾက
အခ်ိဳ႕က ၾကားယံုနဲ႔ ယံုၾက
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေတြ႕ထိခြင့္ရမွ ယံုခ်င္ပါတယ္။
ခင္ဗ်ားကို မယံုခဲ႔တာေတြ
ေတြ႕ထိခြင့္ ရခဲ႔လို႔ေပါ့။
ခင္ဗ်ားနဲ႔ အေနၾကာေတာ့
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ခ်စ္တာ မခ်စ္တာ အပထား
ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ဇနီးမယားအျဖစ္
သီးျခားဘ၀ေလး ထူေထာင္ေပးဖို႕
စိတ္ကူးေတြ ေဖာင္ဖြဲ႕ဖူးပါရဲ႕
ဒါေပမဲ႔ဗ်ာ…..
ခင္ဗ်ားက စိတ္အလိုလိုက္လြန္းလွ
အဲ႔ဒီစိတ္ေနာက္…..
ခင္ဗ်ားက စိတ္အလိုလိုက္လြန္းလွ
အဲ႔ဒီ စိတ္ေနာက္
ခင္ဗ်ား ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ပါပါသြားေတာ့
ကၽြန္ေတာ္က နာရမွာလား
အသာၾကည့္ေနရမွာလား
ေသြးသားကိစၥဆိုတဲ႔ အေမွာင္နက္နက္မွာ
ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင္စီစီႀကီးျဖစ္ခဲ႔ရ။

ည…ည….
ခင္ဗ်ားက ေယာက်ၤားေတြအေၾကာင္းေျပာတယ္
ပထမ၊ဒုတိယ၊တတိယ၊
တရားမ၀င္တဲ႔ ခဏဧည့္သည္ေတြအေၾကာင္း
ကၽြန္ေတာ္က ေခ်ာင္းဆိုးတိုင္း အိပ္မေပ်ာ္
ဖိတ္ေခၚမွဳေတြသာ လက္ပန္းက်
ခင္ဗ်ား သက္ျပင္းခ်သံေတြရဲ႕ ပဲ႔တင္မွာ
ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကုန္လာခဲ႔ေပါ့။

ဒါေပမဲ႔……
မိုးလင္းလို႔ မနက္ေရာက္ေတာ့လည္း
ငါ့ေမာင္….ဘာေသာက္မလဲ
ငါ့ေမာင္…ဘာစားမလဲ
ငါ့ေမာင္…ဘာ၀ယ္စရာရွိလဲနဲ႔
ပ်ာပ်ာသလဲ အမူအရာမွာ
အစ္မတစ္ေယာက္လို ခင္တြယ္သနား
ခင္ဗ်ားနားက မခြာျဖစ္ခဲ႔ျပန္ဘူး။

ပတ္၀န္းက်င္ အျမင္မွာေတာ့
ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က
လင္မယား ပီပီသသႀကီးေပါ့
တကယ့္တကယ္ အိပ္ရာေပၚမွာေတာ့
ခႏၶာကိုယ္ခ်င္း မနီးခဲ႕ၾကတဲ႔
မီးေသေနခဲ႔ ဖို-မ ဓါတ္ေတြ။

မေငြေရ…..
ခုလို မိုးမွာ ခင္ဗ်ားကို သတိရေပါ့
ငါ့ေမာင္….ထီးေဆာင္းသြား
ငါ့ေမာင္…ေကာ္ဖီပူပူေလးေသာက္လိုက္
ငါ့ေမာင္…ႏွစ္ပက္ေလာက္ ခ်ခ်င္ခ်လိုက္ေလနဲ႕
မိုးေစြေစြ အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းမွာ
ေသြးသားခ်င္း မနီးစပ္ခဲ႔တာကလြဲလို႕
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ လြန္ဆြဲခဲ႔ရပံု။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္…..
ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္ပစ္လိုက္ရေတာ့မလား
စဥ္းစားလြင့္ေမ်ာ ေမာစမွာပဲ
ခင္ဗ်ားက ဇာတိျပလာတယ္
တစ္ညသား မိုးမည္းမည္းမွာ
ခင္ဗ်ားႀကိဳက္တတ္တဲ႔ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ကို
အတည္ေပါက္နဲ႔ အိမ္ေခၚလာတယ္။

ကၽြန္ေတာ္သိတာေပါ႔ မေငြ
အဲ႔ဒီလူဟာ ဘာလဲ

မၾကာပါဘူး
၁၉၉၄…
ေခြးေျပး၀က္ေျပး
မူးယစ္ေဆး ေရာင္းစားေနတဲ႔ခင္ဗ်ား
သံတိုင္ေတြၾကားေရာက္သြားေတာ့
ခင္ဗ်ားအနားမွာ ဘယ္သူမွ မရွိခဲ့ဘူးမို႔လား။
ျမင္ယံုနဲ႔ပဲ သိခဲ့ပါတယ္
သူ႔ရဲ႕ အလုပ္အကိုင္က ေယာက်ာၤးပိုင္းလံုးတဲ႕။
အၿပံဳးခ်ိဳတယ္….
စကားခ်ိဳတယ္…
ေျပာရရင္…
ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ေယာက်ၤားပီသတယ္ေပါ့
မိန္းမေတြရဲ႕ အေၾကာကို ေနေက်ေနသူေပါ့။
မိန္းမ(ခင္ဗ်ားလို)ေတြကို
လိုခ်င္တာေပးၿပီး
ရခ်င္တာဆို အဆစ္အပိုပါယူယူသြားတတ္သူေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္က တားပါေသးတယ္
ခင္ဗ်ားက အျပင္မွာေတြ႕ေနတာၾကၿပီတဲ႕။
ကၽြန္ေတာ္ကတားပါေသးတယ္
မင္းက ငါ့ေမာင္ေလးပဲတဲ႔။
ကၽြန္ေတာ္က တားပါေသးတယ္
ဒီလို ကိစၥမ်ိဳးက မင္းနဲ႔မွ မဆိုင္တာတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔…..
အဲ႔ဒီညက
အစ္မအိမ္က စိတ္ဆိုးၿပီးဆင္းသြားတဲ႔
ေမာင္ေလးက ကၽြန္ေတာ္ေပါ့။

အဲ႔ဒီက အစ….
ခင္ဗ်ားအိမ္ဘက္ ေျခဦးမလွည္႔ေတာ့တာ
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း
လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ႔ၿပီေလ။
ခင္ဗ်ားေမာင္ဆိုတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္
ေယာင္လို႔မွ တစ္ေခါက္လာမေတြ႕
ခင္ဗ်ားဘ၀ရဲ႕ အခ်ိဳးအေကြ႕အသစ္
“ထံုးဘို” မွာလူသြားျဖစ္ေတာ့
ဘ၀ျခားေခတ္ျခား
အခ်စ္နဲ႕ ရမၼက္ ဆိုတာေတြလည္း
အားလ်ားေမွာက္ခဲ႕ရၿပီေပါ့။

တစ္ခါ….
မၾကာျပန္ပါဘူး
ျပစ္မွဳေၾကြးမွာ ေခၽြးေတြနဲ႔ ဆံုးၿပီတဲ႕
ကၽြန္ေတာ္ အၿပံဳးမပ်က္ခဲ႔ပါဘူး
ခင္ဗ်ားတို႕လို ဘ၀ေတြက
ဒီလိုပဲ လံုးပါးပါးရမွာကိုး
ကိုယ္ျပဳသမွ် ကိုယ္ျပန္ခံရတာပဲေလ။
ခင္ဗ်ားတို႕ေၾကာင့္ ဘ၀ပ်က္ပ်က္သြားရတဲ႔
လူငယ္ေလးေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုသာ
ကၽြန္ေတာ္စာနာျမင္ေယာင္ေနေပါ့။

သြားေတာ့….မေငြ
ေကာင္းရာ သုဂတိ လားေပါေစလို႔လည္း
ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းမေပးလိုက္ေတာ့ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ျပဳသမွ် ကုသိုလ္ေတြကိုလည္း
ခင္ဗ်ားကို မေပးလိုက္ေတာ့ပါဘူး၊
ေက်းဇူးက ေက်းဇူး….
ျပစ္မွဳက ျပစ္မွဳ…..
ခင္ဗ်ားလို အကုသိုလ္ တင္းက်မ္းေတြနဲ႕
ခင္ဗ်ားလမ္း ခင္ဗ်ား ေရြးသြားတာမို႔လား။

သြားေတာ႔….မေငြ
မေငြ….သြားေတာ့
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲ ႏွဳတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။

(၁၉၉၁- အေၾကြးမေက်ခဲ႔ေသာ ေန႔ရက္မ်ားသို႕…….)


ျမဆင့္ခ်ယ္
ႀကီးပြားေရးလမ္းညႊန္ဂ်ာနယ္၊ေအာက္တိုဘာလ၊၂၀၀၀ ခုႏွစ္

ဆရာ ျမဆင့္ခ်ယ္ အမွတ္တရ ကို www.kalaytownship.co.cc မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။ စိတ္၀င္စားမယ့္ ေဘာ္ဒါေတြအတြက္ပါ။ (လမင္းအို)

ရင္ တနင့္နင့္

ေန့ေရာညပါ......

စိတ္မလာတဲ့အလုပ္ေတြမိုးျခိမ္းသလိုျခိမ္းလို့

၀ါသနာနဲ့အေနစိမ္းသြားတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္

ကၽြန္ေတာ္ဖယ္ေပးလိုက္ရတဲ့ေနရာမ်ားစြာရွိရဲ့

ခ်စ္သူလည္း...

ဒီနည္းနဲ့သူမ်ားေနာက္ပါသြားခဲ့တာပဲ..။

စိတ္မသက္သာစရာေတြကိုသီးသန့္

ဖိုင္တြဲထားရတာဘ၀လား

နွလုံးေရာဂါဖဲျပားေလးနဲ့ခ်ည္ေနွာင္ထားျပီးေပါ့

လုပ္ခ်င္တာနဲ့

လုပ္ခဲ့ရတာေတြ
အကြာအေ၀းဘယ္ေလာက္ရွိမလဲ

ကၽြန္ေတာ္မစဥ္းစားခ်င္ဘူး

ေပးနိုင္သေလာက္ ေပးျပီးသြားတဲ့အခါ

ေ၀းနိုင္သေလာက္ ေ၀းေအာင္ေျပးထြက္ဖို့

သံေယာဇဥ္ၾကိဳး၀ိုင္းထဲကေလ

သတ္ကြင္းေတြကိုကၽြန္ေတာ္ျဖတ္ေနတယ္...။ ။



ေအာင္မွဴးေ၀

၁၃.၆.၂၀၁၀

ဒဂံုေတာင္

မနက္မိုးမလင္းေသးဘူး.......
အလုပ္ဇယားကမ်က္နွာသစ္ေနျပီ
တစ္လုံးခ်ိဳင့္ေတြထဲ
ေရာင္စုံအာဟာရမ်ားခုန္ခ်.....။

ကားတိုးစီးေတာ့လည္း
အိမ္ကရနံ့ေပ်ာက္သြားျပန္တာပဲ
သူမ်ားေရေမႊးနံ့ ကိုယ့္ေရေမႊးနံ့ျဖစ္လိုျဖစ္
သူမ်ားဆြဲျခင္းကိုယ့္ဆြဲျခင္းျဖစ္လိုျဖစ္
သူမ်ားရင္ေသြး ကိုယ့္ရင္ေသြးျဖစ္လိုျဖစ္
ခရီးတာတိုေပမယ့္
နာရီနဲ့အမွ်နက္နဲတယ္
ဘ၀တစ္ခုက ဘ၀တစ္ခုကို
ႏြယ္လိုပတ္ ၾကိဳးလိုခ်ည္
အခက္ခဲတစ္ခု ကအခက္ခဲတစ္ခုကို
ေျမြဆိုးလိုကိုက္ခဲ
ရုပ္ေသးပြဲထဲေရာက္ေနတဲ့ ဒဂုံေတာင္ဟာ
စပယ္ယာစကားလုံးေတြထဲေရတိမ္နစ္ရတာ
ေပ်ာ္တယ္........။

ညေန..ညေနဆို
အစင္းရာ အျခစ္ရာဗရပြနဲ့
ဒိန္ခဲတစ္ခုကေနဒိန္ခဲတစ္ခုဆီကူးလိုက္ဖို့
ရီမုကြန္ထရုိးလ္ကိုအငိုက္ဖမ္းေနတဲ့
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဗြီစီဒီမေလးေတြ
ဓာတ္တိုင္ေအာက္မွာ
ေၾကြတလြင့္လြင့္ ေမႊးပ်ံ့ေနတဲ့ေနရာ....။
စာအုပ္ေရာင္းရင္း
အနုပညာဗီဇေတြယားေနတဲ့
စာေပေမြ့သူဆရာ၀န္ၾကီး
ရသစာေတြစိုက္ပ်ိဳးေနတဲ့ေနရာ..။
မလိုခ်င္သူကလႊင့္ပစ္လိုက္တာကို
ေကာက္ရသူကအျမတ္တနိုး
မွန္ေကာင္တာထဲထိုးလို့
ရွိဳးစမိုးထုတ္ျပေနတာလည္းသူပဲ..။
စက္မွုဇုန္ထဲ ၀ါးလုံးထိုး၀င္သြားတဲ့လူအုပ္
ေရခဲထုပ္ေတြ ရင္ထဲထည့္မသြားတာကို
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္ေျပာတာလည္းသူပဲ။
တစ္ျခမ္းပဲ့အိပ္ရာေလးေပၚမွာ
အေမအိမ္ျပန္မအိပ္လို့
တိတ္တိတ္ကေလးၾကိတ္ငိုေနတဲ့
၀ဲထူေကာင္ေလး ေကာင္မေလးမ်ားရဲ့
အိပ္မက္ေဆြးေဆြးေတြ
အေျခေနအရအေျပာင္းလဲရွိနိုင္ပါသည္
ေျပာတာလည္း သူပဲ။
စက္မွုဇုန္ထဲက ၀ါးလုံးသိမ္းျပန္ထြက္လာတဲ့လူအုပ္
အတင္းတုပ္လာၾကတာကို
မလွုပ္တမ္းနားေထာင္တတ္တာလည္းသူပဲ။
ပ်ားရည္ထဲသၾကားေတြေရာေနသလို
အေကာင္းထဲမွာအဆိုးေတြေရာေရာျပီး
အေတာမသတ္ခ်စ္မက္ဖြယ္ရာစာရင္းကို
ရင္၀ယ္ပိုက္ထားတာလည္းသူပဲ။
ဒဂုံေတာင္...........ဒဂုံေတာင္
ေၾသာ္......ဗုံေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ ျမိဳ့သစ္
အရက္ဆိုင္အစ..အင္တာနက္ဆိုင္အဆုံး
သိုးေတြလို မိုးေအးရင္
ေႏြးေထြးရာဆီစုစုလာတတ္တဲ့
လူ့ဂီတစစ္စစ္ေတြ သံစုံက်ဴးရာအရပ္
ထပ္မံျဖည့္စြက္စရာေတြရွိေနဆဲ
သက္ရွိအဘိဓာန္တစ္အုပ္ပီသတယ္.....။ ။


ေအာင္မွဴးေ၀


၁၄.၆.၂၀၁၀

ေရႊလက္မ်ား သတင္း

အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲ

ကေလးေဒသေရာက္ ႐ိႈင္းဟုတ္ ကုမဏီလီမိတက္၏ ကူညီပံ့ပိုးမႈျဖင့္ ကေလးသူငယ္ဆိုင္ရာ အလုပ္႐ံု ေဆြးေႏြးပြဲငယ္မ်ားကို ကေလးေဒသ၊ ကေလးေျမာက္ပိုင္း ေက်းရြာအုပ္စုမ်ားဆီသို႕ အပတ္စဥ္ ေဆြးေႏြးပြဲေတာ္ ပြဲဦးထြက္အျဖစ္ ၂ဝ၁ဝ ေဖေဖာ္ဝါရီလ၁ရက္တြင္ စာေရးဆရာမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဆရာကိုေဇာ္(ကေလးၿမိဳ႕)၊ ဇြဲဆုပန္(ဆားလင္းႀကီး)ႏွင့္ သူရ(ကေလး)တို႕မွ ေက်ာင္းေနေပ်ာ္ေရး၊ ကေလးသူငယ္ႏွင့္ေၾကာက္စိတ္ ေခါင္းစဥ္မ်ားျဖင့္ ေဟာေျပာ ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား စံုညီစြာတက္ေရာက္ၿပီး ႐ိႈင္းဟုတ္ကုမၸဏီမွ ေက်းရြာမ်ား ေက်ာင္းေဆာင္ျဖစ္ေျမာက္ေရး လမ္းပန္းဆက္သြယ္မႈႏွင့္ ေက်ာင္းသံုးပစၥည္းမ်ားလည္း အဆက္မျပတ္ ကူညီပံ့ပိုးလ်က္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ လွဴဒါန္းမႈႏွင့္ ပြဲေတာ္မ်ားကိုပါ က်င္းပလွဴဒါန္းႏိုင္ေရး ေဆာင္ရြက္ေပးေနေၾကာင္း သိရသည္။


သန္းညိဳ႕
(ေစ်းကြက္ဂ်ာနယ္မွ ကူူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ေရႊလက္မ်ား၏ ကဗ်ာပံုရိပ္မ်ား

အခ်စ္က တစ္ဘာသာျဖစ္တယ္


ရင္ခုန္သံခ်င္း အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ပံုက

သိုသိပ္တယ္

တခ်ိဳ႕တေလက ယမ္းပံုမီးက်

သူ႔ေရွ႕သစ္ရြက္လႈပ္ျပရင္ကို

ရိပ္မိေနသလိုမ်ိဳး

သူ႕ခံစားခ်က္သူထမ္း

တခမ္းတနားျဖစ္ျဖစ္

မႏိုးမၾကားျဖစ္ျဖစ္ေရြ႕တယ္

တကယ္ေတာ့

အခ်စ္ဆိုတာ

လက္ပိုက္ျပီးေလခြၽန္ေနရသေလာက္

ဇိမ္ရွိမယ္မထင္ဘူး

မႈိမတက္တဲ့ကိတ္မုန္႔ ျမည္းေနရသလို

နာရီေတြမရိတြဲတဲ့တေယာကို

လက္သံစမ္းေနရသေလာက္

စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕

ေလထဲလက္သီးထိုးေနရသေလာက္

ဒါေပမယ့္

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္

ေဒါသေတြ

အဆုပ္လိုက္အခိုင္လိုက္ ပစ္ေပါက္လိုက္တဲ့အခါ

သူကေခ်ာ့လာတတ္ျပန္ေရာ။


မိုဃ္းဇက္ေသာ္
ပီးပဲလ္မဂဇင္း။ဒီဇင္ဘာ၊2009

ေရႊလက္မ်ား စာမူခ

ကေလးၿမိဳ႕ကေန ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို သြားေရာက္လည္ပတ္တဲ့ ကေလးၿမိဳ႕ ဆိုတဲ႕ ကဗ်ာဆရာ တစ္ေယာက္ဟာ ရန္ကုန္ေရာက္တုနး္ေရာက္ခိုက္ ကေလးသားကဗ်ာဆရာစစ္စစ္ေတြရဲ႕ စာမူခမ်ားစြာကို ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ သံုးစြဲခဲ့ေၾကာင္း သူကိုယ္တိုင္ဂုုဏ္ယူေျပာဆိုခ်က္အရ သိရပါတယ္။ အဲဒီ ခံလိုက္ရတဲ့ကဗ်ာဆရာေတြထဲမွာ ေရႊလက္မ်ားက သူရ(ကေလး)နဲ႕ ေသာ္တာစံ(ကေလး)တုိ႕ ပါ၀င္ပါတယ္။
ကေလးၿမိဳ႕ ကဗ်ာဆရာဟာ ကေလးက ကဗ်ာဆရာႀကီးငယ္တို႕ရဲ႕ စာမူခ ႏွစ္ေသာင္းနီးပါးရယ္။ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ မဂဇင္းက ေရႊလက္မ်ားကို လွဴလိုက္တ့ဲ စာအုပ္ေတြရယ္၊ မန္းတေလးအိုက္ကြန္မဂဇင္းက ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ကိုေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ေတြကို ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ပဲ အလြဲသံုးစားလုပ္္တဲ့အေၾကာင္း သူကိုယ္တုိင္ေျပာစကားအရသိရပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ကဗ်ာဆရာမ်ား သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ။

ေရႊလက္မ်ား သစ္ပင္

ေနသာ၊ ကေလး-ေတာင္ညိဳ၊ ေရႊလက္မ်ား၊ နည္းပညာတကသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႕ သစ္ပင္ခ်စ္သူမ်ား ပူုးေပါင္းၿပီး ဇြန္လ သစ္ပင္စိုက္ပြဲကို ျပဳလုပ္မယ္ သိရပါတယ္။ ကေလးၿမိဳ႕ နည္းပညာတကသိုလ္ရဲ႕ ဒီဘက္(ကေလးၿမိဳ႕ဘက္ပိုင္း)မွာ အရိပ္ရသစ္ပင္ နည္းပါးေနေသးတဲ႕တြက္ အရိပ္ရသစ္ပင္ 700 ေက်ာ္ကို စုေပါင္း စိုက္ပ်ိုးၾကမယ့္အေၾကာင္းသိရပါတယ္။ 31-5-2010 ရက္ေန႕မွာ က်င္းတူးၿပီး 5-6-2010 ရက္ေန႕မွာ စိုက္ပ်ိဳးၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သစ္ပင္ခ်စ္သူမ်ားကို ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါတယ္။

ေရႊလက္မ်ား စာေပ

ေရႊလက္မ်ား လူငယ္စာေပပရဟိတအဖြဲ႕ ရန္ပံုေငြအတြက္ ေရႊလက္မ်ား စာေပကုိ ဇြန္လဆန္းပိုင္းတြင္ စတင္ဖြင့္လွစ္သြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။
သုတ ရသ စာအုပ္မ်ိဳးစံုကို ထားရွိမည္ျဖစ္ၿပီး စာေပမိတ္ေဆြအေပါင္းကို ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါသည္။
ေနရာမွာ
ဘုရားႀကီးလမ္း၊ ေအာင္မဂၤလာရပ္ကြက္၊ ကေလးၿမိဳ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရႊလက္မ်ားနဲ႔ ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔

သူရ(ကေလး)
Tuesday, 04 May 2010 03:59

ကဗ်ာရြတ္ပြဲ ဆိုတာကို ေခါင္းစဥ္ေလာက္ပဲ ၾကားဖူး႐ံု ေလးေပါ့။ အခုေတာ့ ၂၁.၃.၂၀၁၀ ေန႔မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကေလးၿမိဳ႕က ေရႊလက္မ်ား လူငယ္စာေပ ပရဟိတ အဖြဲ႕ေလးက ဦးေဆာင္လို႔ ကမၻာ႔ကဗ်ာေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ အခမ္းအနားေလး လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူး ရလာ ပါတယ္။ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ က်င္းပေပးဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို အၾကံဥာဏ္ ေပးလာသူကေတာ့ လင္းဖြဲ႕အိမ္ ဆိုတဲ့ ကေလးၿမိဳ႕ခံ ကဗ်ာဆရာ တစ္ေယာက္ ပါပဲ။ ဒါနဲ႔ပဲ ေရႊလက္မ်ားက လူငယ္ေတြ စည္းေ၀း တိုင္ပင္ ၾကပါေတာ့တယ္။ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ က်င္းပတာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြ ဘယ္ေနရာမွာ က်င္းပၾကမလဲ။ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ က်င္းပဖို႔ ခန္းမငွားတဲ့ ေနရာေတြ လုိက္စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ခန္းမ ငွားေၾကး ေတြက သိန္းေက်ာ္ေတြေလ။ ေရႊလက္မ်ားရဲ႕ ရန္ပံုေငြက ေသာင္းဂဏန္း။ ဒါနဲ႔ မျဖစ္ေသးဘူး ဆုိၿပီးSuper Coffee, KTM ေသာက္ေရသန္႔၊ က်န္းမာခ်မ္းသာ ေသာက္ေရသန္႔၊ Bravo Coffee, ပြိဳင့္ဆိုင္ကယ္ အပိုပစၥည္း Fuji Soap, Panasonic ဓာတ္ခဲ စတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ ေတြဆီ စပြန္ဆာလုိက္ ေတာင္းၾကည့္ၾကရေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ မုိဃ္းဇက္ေသာ္၊ လမင္းအုိ၊ ေမာင္မိႈင္းရီ(ဘူမိ)၊ ဖုိးေမာင္(ျမန္မာစာ) တုိ႔နဲ႔ေပါ့။ စက္ဘီးေတြ ကုိယ္စီနဲ႔ တစ္ေနရာ၀င္ တစ္ေနရာထြက္လုိ႔။ ေနကပူပူ ေခြၽးက တရႊဲရႊဲ။ ဒါေပမယ့္ ေရႊလက္မ်ား လူငယ္ေတြ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေမာရိပ္မထင္ ပင္ပန္းရိပ္မျမင္၊ ဒီလုိနဲ႔ အခမ္းအနား ျဖစ္ေျမာက္ေရး အကူစပြန္ဆာမ်ား ရလုိ ရျငား ရွာလုိက္ရတာ ခန္းမ စပြန္ဆာေတာ့ မရပါ ဘူး။

တက္ေရာက္လာမယ့္ ဧည့္ပရိသတ္မ်ား အတြက္ ေကာ္ဖီေတာ့ တုိက္ေပးမယ္ဆုိၿပီးSuper Coffee ဆီက အကူအညီ တစ္ခုေတာ့ ရခဲ့ပါတယ္။ ေနရာရွားပါးမႈကို ေခါင္းေျခာက္ေအာင္ ရွာရျပန္ပါေတာ့တယ္။ အဖြဲ႕ေငြနည္း လုိ႔ေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ လုပ္ခ်င္တဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ တကယ္ေပးမယ့္ အခြင့္အေရးေတြက ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ငယ္ဆရာလည္းျဖစ္ ငယ္ငယ္က ရွင္သာမေဏလည္း ၀တ္ခဲ့တဲ့ မဂၤလာဥယ်ာဥ္ စာသင္တုိက္ ဆရာေတာ္မ်ားဆီမွ ကမၻာ့ကဗ်ာေန႔ အခမ္းအနားအတြက္ ခန္းမ အျဖစ္ ေက်ာင္းဓမၼာ႐ံုႀကီးေပၚမွာ လုပ္ခြင့္ေပးလုိက္ျခင္းပါပဲ။ ဆရာေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးပ႑၀ံသ၊ ဦးနႏၵ၀ံသ၊ ဦး၀ိမလတုိ႔ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အသံပိုင္း ဆုိင္ရာေတြလည္း အကူအညီ ရခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး မီးစက္။ မီးစက္ထဲက ဆီကအစေပါ့။ ေရႊလက္မ်ားဆုိတဲ့ အဖြဲ႕ေလးမွာကလည္း အဖြဲ႕၀င္ေတြက အသက္အားျဖင့္ ၂၀ သာသာေလးေတြဆုိေတာ့ မယံုတာလည္း ပါၿပီး အကူ အညီမရတာလည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္မွာေပါ့။ တခ်ဳိ႕လုပ္ငန္းရွင္မ်ားဆုိ အလွဴခံ လာတဲ့ အဖြဲ႕ေလာက္ေတာင္ မေလးစားၾကဘူး။ ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရႊလက္မ်ား လူငယ္ေတြ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တူးေဖာ္ခြင့္ရဖုိ႔ ကူညီေပးသူမ်ားက ရွိေနေသးေလေတာ့။

ဒီလုိနဲ႔ Super က ဧည့္ခံ ေကာ္ဖီတုိက္ ေရႊလက္မ်ား အဖြဲ႕ႏွင့္ ၿမိဳ႕ခံ ကေလာင္ရွင္မ်ား ျဖစ္တဲ့ ဆရာျမရြက္၊ ဆရာသန္းေရႊဦး၊ ေမာင္ကိုေမာင္ (ကေလး)၊ ေမာင္ယဥ္ေအာင္ (ကေလးေျမ) တို႕က ကဗ်ာေတြရြတ္၊ စာေပေရးရာေတြ ေဟာေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး ဧည့္သည္ ကဗ်ာဆရာ အျဖစ္ ကေလးၿမိဳ႕စစ္ေဆး႐ံုမွာ တာ၀န္က်လာတဲ့ ကဗ်ာဆရာ ျမတ္ေ၀ ကလည္း ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္နဲ႔ ခ်ီးျမႇင့္ေပးခဲ့ ပါတယ္။

ကေလးၿမိဳ႕ေလးမွာ ဆရာျမင့္ႏုိင္အိန္၊ ဆရာ ခ်ဳိတကူး၊ ဆရာျမရြက္၊ ေမာင္ယဥ္ေအာင္(ကေလးေျမ)၊ ေမာင္ကိုေမာင္(ကေလး)၊ ေသာ္တာစံ (ကေလး)၊ ဇြဲဆုပန္(ဆားလင္းႀကီး)၊ လမင္းအို စတဲ့ ကေလာင္ရွင္မ်ားစြာ ရွိေနေပမယ့္လည္း စာေပႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့ ပြဲမ်ား က်ဲပါးလွပါသည္။ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ဆရာျမဆင့္ခ်ယ္၊ ေမာင္ကံခ်ဳိ(ကေလး)တုိ႔ ရွိစဥ္ကေတာ့ ေဆြးေႏြး ပြဲေတြ၊ စာေပ စကား၀ိုင္းေလးေတြ လုပ္ျဖစ္ၾက တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ စာေပဟာ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အရည္အေသြးနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ တိုးတက္ေစဖို႔ မ်ားစြာ အေထာက္အကူ ျပဳတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရႊလက္မ်ား လူငယ္ေတြ ခံယူထားတဲ့ အတုိင္း စာေပနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပြဲေတြ လုပ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္ၾကဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ အခုေတာ့ အသံေလာက္ပဲ ၾကားဖူးတဲ့ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ ဆိုတာႀကီးကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ပင္ ေတြ႕ျမင္ခံစား ြင့္ ရရွိပါေတာ့တယ္။ ကိုယ္တုိင္လည္း ကဗ်ာ ရြတ္ဖတ္ခြင့္ ရလာပါေတာ့တယ္။

ဒီ ၂၁.၃.၂၀၁၀ ကမၻာ့ကဗ်ာေန႔ အထိမ္း အမွတ္ အျဖစ္ ေနာက္ အစီအစဥ္တစ္ခု အေနနဲ႔ ေရႊလက္မ်ား လူငယ္စာေပ ပရဟိတ အဖြဲ႕ဟာဆို ရင္ ဖိတ္ေခၚ ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲကိုလည္း ေခၚၿပီး ကဗ်ာဆုမ်ားကိုလည္း အဲဒီ အခမ္းအနားမွာပဲ ေရြးခ်ယ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ကေလးၿမိဳ႕ေလးက ေရႊလက္မ်ား လူငယ္စာေပ ပရဟိတအဖြဲ႕ေလးဟာ လူငယ္နဲ႔ပဲ ဖြဲ႕စည္းထားတယ္ ဆိုေပမယ့္ လူႀကီးေတြ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာခဲ့ၾကၿပီဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို ဆရာျမရြက္၊ ဆရာသန္းေရႊဦးတို႔ရဲ႕ မိန္႔ေႁခြ အမွာစကားမ်ားမွာ လူငယ္ေတြ အေပၚ အားရေက်နပ္စရာ ထည့္သြင္း အမွတ္ေပးခံခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

စာေပအစ ကဗ်ာမွသည္
တုိ႔ျပည္တုိ႔ရြာ ကမၻာေဖာက္ထြက္
တို႔တြက္ျပည္ရြာ သာယာေစဖို႔
တို႔ကဗ်ာေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေစ
တို႔စာေတြနဲ႔ ေအးျမေစ
စာကိုယ္ေရး ကေလး တည္ဆိုတဲ့ စာဆိုအရ သကၠရာဇ္ ၃၂၈ ကတည္း က တည္ခဲ့တဲ့ ကေလးၿမိဳ႕ေလးဟာ အခုဆိုရင ္ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ခဲ့ ပါၿပီ။ အခုလို ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင္ေက်ာ္ အတြင္းမွာ ပထမဆံုးျပဳလုပ္ က်င္းပျဖစ္တဲ့ ကမၻာ႔ ကဗ်ာေန႔အတြက္ ေရႊလက္မ်ား လူငယ္ စာေပပရဟိတ အဖြဲ႕၊ မဂၤလာဥယ်ာဥ္ စာသင္တုိက္ ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးနႏၵ၀ံသ၊ ဦး၀ိမလ၊ Super Coffee ႏွင့္ ၿမိဳ႕ခံ ကေလာင္ရွင္မ်ား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေရႊလက္မ်ားက စလႈပ္ရွား ကမၻာတစ္လႊား ၿငိမ္းခ်မ္း ၾကဖို႔...။ အခုလိုပဲ စာေပ လႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ ကေလးၿမိဳ႕ေလး ေ၀ဆာေစဖို႔ ေရႊလက္မ်ားရင္မွာ...။

ကမၻာ့ ကဗ်ာေန႔ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ အခမ္းအနား ေအာင္ျမင္ သြားခဲ့ပါၿပီ။ လူငယ္ေတြလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရပါၿပီ။ ေရႊလက္မ်ားဟာ ေနာက္ဆံုး ေနရာတုိင္း စာေပက႑ လႊမ္းမုိးေရး၊ စာေပ အခမ္းအနားေတြ မိႈလုိေပါက္ေရး အတြက္ တတ္ႏုိင္သမွ် ဆက္ၿပီး ႀကိဳးစား ေနပါဦးမယ္ဆုိတာ။




သူရ၊ကေလး၊
(ေရႊအျမဳေတ မွ)

ေရႊလက္မ်ားဆိုေသာ ျမစ္ကေလး၏ အဖ်ား

သူရ(ကေလး)


ေရႊလက္မ်ား ဆိုေသာ အဖြဲ႕ေလးႏွင့္ ပတ္သက္၍ မၾကာေသးေသာ ကာလ အတြင္းပိုင္းက ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ အခ်ိန္မ်ားကို ျပန္စဥ္းစား မိသည္။ ကြၽန္ေတာ္ရယ္၊ ကဗ်ာ ဆရာ လမင္းအိုရယ္၊ မိုဃ္းဇက္ေသာ္၊ တတိယႏွစ္ ေက်ာင္းသား ေလးမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ေမာင္မိႈင္းရီ(ဘူမိ)၊ ၾကယ္စင္ေအာင္(ဘူမိ)ႏွင့္ ရာဇာ(သခ်ၤာ)၊ ေမ၀တီ(သခ်ၤာ)၊ ေမရမိုက္(ဓာတု)၊ အလကၤာ (သခ်ၤာ) တို႔ ကေလး တကၠသိုလ္၀င္း အတြင္းက Canteen ရွိ ပြင့္သစ္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ကေလးမွာ စတင္ ဆံုျဖစ္ ခဲ့ၾကသည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ ပိုင္းေလာက္က ျဖစ္သည္။

သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေတြ႕ဆံုျဖစ္ၾကျခင္း၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ တကၠသိုလ္ စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ႕၏ လက္ေအာက္ခံ ေက်ာင္းနံရံကပ္ စာေစာင္အဖြဲ႕ ကေလး ဖြဲ႕ၾကဖို႔ ျဖစ္သည္။ စာမူမ်ားႏွင့္ တြဲဖက္၍ ကိုယ္ေရး အက်ဥ္းမ်ား အဖြဲ႕ ဖြဲ႕ ခြင့္ေတာင္းခံျခင္း အစီရင္ ခံစာမ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပဳလုပ္၍ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား/သူက ေလးမ်ား ျဖစ္ခ်င္ေသာ နံရံကပ္ စာေစာင္ အဖြဲ႕ေလး ျဖစ္လာေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ မစြမ္းေဆာင္ ေပးႏိုင္ခဲ့ပါ။ သည္လိုႏွင့္ပဲ ၂၀၀၈ ကုန္၍ ၂၀၀၉ ကူးခါစေလးမွာ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းႀကီးလည္း ပိတ္သြားေရာ သူတို႔ တစ္ေတြ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကေလးမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ၾကေတာ့သည္။ တာ၀န္သိသူမွာ တာ၀န္ရွိသည္ဆိုသည့္ စကား ရွိပါသည္။

ကြၽန္ေတာ့္မွာ တာ၀န္ရွိတာ၊ မရွိတာကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ထည့္မစဥ္းစား ျဖစ္ခဲ့။ သို႔ေသာ္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ စာေပ အႏုပညာကို တန္ဖိုး ထားၾကသည့္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား/သူေလးမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အတြက္ေတာ့ နံရံကပ္ စာေစာင္ အဖြဲ႕ေလး မျဖစ္ေသာ္မွ တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့သည္။ နံရံကပ္ စာေစာင္အဖြဲ႕ေလး ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားစဥ္ကတည္းက အုပ္စုေလး ဖြဲ႕မိေနေသာ စာေပ ျမတ္ႏိုးသူမ်ားကို အဖြဲ႕ကြဲ မသြားေစခ်င္သည့္ ဆႏၵေလးေတြက ေန႔ေရာညပါ ကြၽန္ေတာ့္ကို တဖြဲဖြဲ စိုးမိုးလာခဲ့သည္။ အတူ တကြ လုပ္ေဆာင္ ရတာေတြကို သတိရမိေနသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိသည္။ သည္လုိႏွင့္ ၂၀၀၉ ပထမ လကေလး ကုန္စျပဳလာသည္။

အဲသည္မွာ အေတြး တစ္ခ်က္ ေပၚလာခဲ့သည္။ ထိုအေတြး ကား ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၄ Valentine's Day ေပ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု အခ်စ္ကဗ်ာစာ အုပ္ေလးတစ္အုပ္ တစုတေ၀း ထုတ္ဖို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုရည္ရြယ္ခ်က္ေလးသည္ကား ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္။ စာေပကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုး ၀ါသနာပါေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေလးတစ္စု အတြက္ကား ခက္ခဲသည့္ အရာ မဟုတ္ပါလား။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု ထုတ္ေ၀ေသာ ကဗ်ာ စာအုပ္ေလးသည္ ေအဒီ ၂၆၉ သို႔ အလြမ္း ဆိုေသာ ေခါင္းစဥ္ေလးျဖင့္ ေဖေဖာ္၀ါရီ လ၏ အစပိုင္းေလးတြင္ ထြက္ရွိလာသည္။ ထိုစာအုပ္ကေလး ျပဳလုပ္ေနစဥ္ အခ်ိန္မွာပင္ ေနာက္ထပ္ စာေပ ၀ါသနာရွင္ လူငယ္ေလးမ်ား ကြၽန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုေလးတြင္ ထပ္၍ တိုးပြားလာခဲ့သည္။ ထို႔အတြက္ ကဗ်ာ စာအုပ္ေလးတြင္ ကဗ်ာ ပါ၀င္ ေရးသားသူ ၀ါသနာရွင္ လူငယ္ ၁၈ ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။

သည္လိုႏွင့္ ခဏခဏ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြ ေတြ႕ဆံုျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ စာေပ အေၾကာင္း စကားေျပာ ျဖစ္လာၾကသည္။ ထို႔အတူ စာေပ ခ်စ္သူ အခ်င္းခ်င္း ေဖာ္ေရြ ခင္မင္လာမႈသည္ မတုပ္ေႏွာင္ ရပါဘဲ ခိုင္ျမဲသည္ထက္ ခိုင္ျမဲလာ ခဲ့ေလသည္။ ၂၀၀၉ သႀကၤန္ အၿပီး(၂၆၊ ၄၊ ၂၀၀၉) တနဂၤေႏြ ေန႔မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စိတ္ကူး ယဥ္ျခင္းေတြ၊ အိပ္မက္ေတြ၊ ဆႏၵေတြ ျပည့္စံု လာခဲ့သည္။ “ေရႊလက္မ်ား”လူငယ္စာေပ အဖြဲ႕ဆိုၿပီး လူငယ္စာေပ အဖြဲ႕ေလး ဖြဲ႕ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ အဖြဲ႕ေလး ဖြဲ႕ၿပီးေနာက္ ၂ ရက္၊ ၃ ရက္အၾကာမွာပင္ အဖြဲ႕ေလး အေနျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းျခင္း အမွတ္တရ အျဖစ္ ပထမဦးဆံုး လက္ေရးကဗ်ာ စာအုပ္ေလးတစ္ အုပ္ထုတ္ဖို႔ စီစဥ္ၾကျပန္သည္။

ထိုကဗ်ာ စာအုပ္ေလးလည္း ထြက္ေပၚ လာခဲ့ရျပန္ပါသည္။ သစ္တစ္ပင္ရဲ႕ လူးလြန္႔စ။ စာေပ ၀ါသနာရွင္ လူငယ္မ်ား၏ ကဗ်ာပြဲေတာ္(၁)ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေလးႏွင့္ ျဖစ္သည္။ စာအုပ္ေလး ထြက္လာေတာ့ နီးစပ္ရာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ား ထံသို႔ မ၀ယ္ခ်င္မွန္း မသိ၊ ၀ယ္ခ်င္မွန္းမသိ တစ္အုပ္ ၅၀၀ က်ပ္ ျဖင့္ အတင္း ထိုးေရာင္းခဲ့ၾကသည္။ ၿမိဳ႕ေလးေပၚရွိ စာအုပ္ အေရာင္းဆိုင္မ်ား ျဖစ္ေသာ ယူနီယံ စာေပႏွင့္ ပန္းသဇင္ စာေပစာအုပ္ အေရာင္း ဆိုင္ေလးေတြေပၚ အထိ တင္ခဲ့ၾကသည္။ စာအုပ္ ကေလးေတြ ကုန္ခဲ့ပါသည္။ ကိုယ့္ေငြေလးေတြနဲ႔ ကိုယ္စုၿပီး ထုတ္ၾကတဲ့ စာအုပ္ကေလးေတြ ကုန္သြားေတာ့ စာအုပ္ ေရာင္းရ ေငြေလးေတြကို ေရတြက္ ၾကည့္မိသည္။ အရင္းက ၃၀၀၀၀ က်ပ္ ျဖစ္သည္။ စုစုေပါင္း ရတာက ၅၀၀၀၀ က်ပ္ ျဖစ္သည္။

အဲသည္မွာ ေရႊလက္မ်ား လူငယ္စာေပ အဖြဲ႕ေလး ပံုစံတစ္မ်ဳိး တိုးလာခဲ့သည္။ ဘာလဲ ဆိုေတာ့ “ေရႊလက္မ်ား”လူငယ္ စာေပအဖြဲ႕ဟူ ေသာ ေခါင္းစဥ္ေလးသည္ လူငယ္ စာေပ ပရဟိတ အဖြဲ႕ဆိုၿပီး ပရဟိတေလး တိုးလာျခင္း ျဖစ္သည္။ အဲသည္မွာပဲ အဖြဲ႕ေလး၏ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ေရးဆြဲဖို႔ လိုလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြး မိၾကျပန္သည္။ ေဆြးေႏြးမိၾကတဲ့အတိုင္းပဲ အဖြဲ႕အစည္း၏ တာ၀န္ ခြဲေ၀ေရးကို စတင္လိုက္ၾကသည္။ “ေရႊ လက္မ်ား”လူငယ္ စာေပပရဟိတ အဖြဲ႕၏ နာယကခ်ဳပ္ အျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့္ကို တာ၀န္ ေပးလာၾကသည္။ ထို႔အတူ အဖြဲ႕အၾကံေပး နာယက အျဖစ္ ေအာင္မူး(ကေလး)၊ လမင္းအို၊ ေရႊသတၱိ(႐ူပ) တို႔ တာ၀န္ေပး ခံရသည္။ ဥကၠ႒ ေမာင္မိႈင္းရီ (ဘူမိ)၊ အတြင္းေရးမွဴး(၁)ကို ခ်င္း(ကေလး)၊ အတြင္းေရးမွဴး(၂)မိုဃ္းဇက္ေသာ္ႏွင့္ အေထြေထြ အက်ဳိးေဆာင္ ဖိုးေမာင္၊ ၾကည္စင္ေရာင္(ဘူမိ)၊ ထို႔ေနာက္ အဖြဲ႕၀င္ေတြလည္း မ်ားျပားလာသည္။

ဘ႑ာေရးတြင္ ေမ၀တီ(သခ်ၤာ)ႏွင့္ အလကၤာ (သခ်ၤာ) တို႔က တာ၀န္ယူၿပီး အဖြဲ႕၀င္ဦးေရ ၃၀ အထိ လူငယ္ေတြ စုမိလာၾကသည္။
စာေပတင္မဟုတ္ ပရဟိတပါ တြဲပါလာေသာ ကြၽန္ေတာ့္အဖြဲ႕ေလး အတြက္ တာ၀န္ တစ္ခုက ပိုလာပါသည္။ ပရဟိတ ဘာေတြလုပ္ ၾကမလဲဆိုေသာ အေတြးကေတာ့ အရင္ ၀င္လာ၍ ပရဟိတဟု ေခါင္းစဥ္ တပ္လိုက္ရျခင္းျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ကိစၥမရွိ။ အဖြဲ႕ အေနျဖင့္ ကဗ်ာစာအုပ္ ေလးေတြ ပိုက္ဆံ စုထုတ္ရမည္။ ေရာင္းခ်ရမည္။ အျမတ္ အစြန္းေလးေတြ စုၿပီး တကယ္အမွန္ လိုအပ္ေသာ ေနရာေလးေတြတြင္ ပါ၀င္ လွဴဒါန္း မည္ျဖစ္သည္။

အခုေတာ့ ကဗ်ာ စာအုပ္၏ မေသခ်ာေသာ အျမတ္ေငြမ်ားကို မေမွ်ာ္ လင့္ေတာ့ဘဲ အဖြဲ႕၀င္မ်ား အားလံုး တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြး၍ တစ္လလွ်င္ မိမိ မုန္႔ဖိုးထဲမွ လစဥ္ ၁၀၀၀ က်ပ္ထည့္ ရမည္ဟု အတည္ျပဳ သေဘာတူ လိုက္ၾကသည္။ အဖြဲ႕ေလး အတြင္းရွိ လူငယ္တို႔၏ စြမ္းေဆာင္အားသည္ မၾကာခင္ ကာလအတြင္းပင္ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းေအာင္ ျမင္ေတြ႕လာရသည္။ အသင္း၀င္ လူငယ္မ်ား၏ မုန္႔ဖိုးေလးေတြစုၿပီး ပထမဆံုး ေရႊလက္မ်ား၏ အလွဴအျဖစ္ ကေလးၿမိဳ႕ ပင္လံုရပ္ကြက္၊ ခ်မ္းေျမ့ေအာင္စည္ ေက်ာင္းလမ္းေဘးရွိ “ေအးရိပ္မြန္”အမ်ဳိးသမီး မိဘမဲ့ ေဂဟာေလးသို႔ ေငြက်ပ္ ငါးေသာင္းက်ပ္တန္ဖိုးရွိ စာေရးကိရိ ယာမ်ားကို(၆၊ ၆၊ ၂၀၀၉) စေနေန႔တြင္ ဖိတ္ၾကားထားေသာ ဧည့္သည္မ်ား၊ ေစတနာရွင္မ်ား ႏွင့္ ၿမိဳ႕ခံစာေရးဆရာမ်ား၊ သတင္းသမားမ်ားေရွ႕ တြင္ပင္ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ လွဴဒါန္းႏိုင္ခဲ့ေလၿပီ။

ထို႔ေနာက္ ဒုတိယအႀကိမ္ “ေရႊလက္မ်ား”၏ အလွဴကိုလည္း ကေလးၿမိဳ႕၊ ပင္လံုရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕ပတ္လမ္းေဘးရွိ HIVပိုး ကူးစက္ခံစားေန ရေသာ ေ၀ဒနာရွင္ လူမမယ္ ကေလးငယ္မ်ားကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ထားေသာ ခရစ္ယာန္ သီလရွင္တစ္ပါး၏ “ေမတၱာအရိပ္”မိဘမဲ့ ကေလးမ်ား ေဂဟာသို႔လည္း ပရိသတ္ စံုလင္စြာႏွင့္ အ၀တ္အထည္၊ စာေရးကိရိယာႏွင့္ ေငြေၾကး စုစုေပါင္း ၁၁၀၀၀၀ က်ပ္ခန္႔ကိုလည္း လွဴဒါန္း ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ေရႊလက္မ်ားသို႔ ၿမိဳ႕ခံ ေစတနာ ရွင္မ်ားကလည္း ပါ၀င္ အားျဖည့္ လာၾကေသာေၾကာင့္ အခုဆိုလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ “ေရႊလက္ မ်ား” လူငယ္တစ္စု အိပ္မက္ေတြ၏ လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ ေပၚလာႏိုင္ျခင္းမွာ ပီတိေတြ၊ ေစတနာေတြ နစ္ေမ်ာလို႔...။





သူရ၊ကေလး

ေရႊလက္မ်ား သတင္း

ေရႊလက္မ်ားအဖြဲ႕၀င္ ကဗ်ာဆရာ လမင္းအိုရဲ႕ ကဗ်ာေတြကို သီးသန္႕ၾကည့္ခ်င္သူေတြအတြက္ http://laminno.blogspot.com မွာ ၀င္ေရာက္ၾကည့္ႏိုင္ၾကပါတယ္။
ေရႊလက္မ်ားအဖြဲ႕၀င္ေတြရဲ႕ ကဗ်ာေတြကိုေတာ့ ဒီဘေလာ့မွာ တင္ေပးပါ့မယ္။

ေရႊလက္မ်ား သတင္း

ပရဟိတ လုပ္ငန္းေတြ ရပ္တန္႕ထားတဲ့ ေရႊလက္မ်ားအဖြဲ႕ဟာ မၾကာမီ လွဴဒါန္းပြဲတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ေတာ့မွာျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါတယ္။ ဘယ္မွာဆိုတာ ေသခ်ာမသိရေသးပါဘူး။ ႏွစ္ေနရာလ်ာထားပါတယ္။
ပါ၀င္ကူညီခ်င္သူ မိတ္ေဆြေစတနာရွင္မည္သူကိုမဆို ႀကိဳဆိုလွ်က္ပါ။ ဆက္သြယ္ၾကဖို႕က လမင္းအို---ၿမိဳ႕နယ္သစ္ေတာရံုး။ေအာင္မဂၤလာ။ကေလးၿမိဳ႕။073-21001-22346။
အီးေမးလ္လိပ္စာက-trphee.91@gmail.com-atrhkl@gmail.com တို႕ကို ဆက္သြယ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။

ေရႊလက္မ်ား၏ ကဗ်ာပံုရိပ္မ်ား

မဆပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ မ်က္ႏွာေတြ

ကိုယ္႔အရိပ္နဲ႔ကိုယ္ စစ္ထိုးတဲ႔ပြဲမွာ၊
ေက်ာက္ခဲလိုမာေက်ာမိသမွ်၊
ပန္းပြင္႔နဲ႔ မ်က္ရည္က်ရတယ္ ၊
ေလဟာ အေ႐ွ႕အရပ္ကတိုက္တယ္ဆိုပါဆို႔၊
ငါတို႔ဟာ အေနာက္အရပ္ကိုပဲ လြင္႔ရမယ္။
မ်က္ရည္ေတြမစံုႏိုင္ေသးသေ႐ြ႕၊
အိပ္မက္ေတြ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မကုန္ဘူး ေျခရာမထပ္ဘူး။
ေရ႐ြတ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ပန္းခင္းေတြ
ေဖာက္ထြင္းခဲ႔ဘူးတဲ႔ရသေတြ၊
..............................................
...............................................
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မ်က္ရည္ဟာ မ်က္ရည္ပါ
ရြက္ေၾကြလို႔ အေရာင္ေဖ်ာ႔မွိန္ရေပမယ္႔
ေလအေဝွ႔ကို ေမြ႔ေနမိေသးတယ္။

လမင္းအို
ပန္းအလကၤာ၊ ေမလ၊ 2010

ေရႊလက္မ်ား၏ ကဗ်ာပံုရိပ္မ်ား

မုန္းပိေတာက္

ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ငါမေပ်ာ္တဲ့ပိေတာက္ ေရာက္လာၿပီ
သူ႕ေလာကဧရိယာက ဘယ္ေလာက္က်ယ္ျပန္႕လို႕
ငါ့ကိုအတင္းလာနမ္းခိုင္းေနတာလဲ
သူလိုကိုယ္လိုအ၀ါေရာင္တစ္စြန္းတစ္စကို
ေရႊအိုေရာင္အမည္တပ္လို႕ခပ္ထန္
ထန္ၿပံဳးေနပံုက သူ႕ကို ေခါင္းတံုးတံုးပစ္ခ်င္စရာ
ေရေလးတစ္ေဖ်ာက္ႏွစ္ေဖ်ာက္ပက္မိတာနဲ႕
သူကျမဴးတူးစြာခုန္ေပါက္
ေဟာ အပ်ိဳမေတြရဲ႕ ေခါင္းေပၚေရာက္သြားေရာ
ေကာင္းဗ်ာ...
ေျပာေသးတယ္ သူ႕ကိုတစ္နာရီသာ ဆင္ယင္ခြင့္ရွိတယ္တဲ့
ေ၀ေလေလငွက္တစ္ေကာင္လာနားရံုနဲ႕ ပြင့္လႊာေတြေလွ်ာက်
ေျပာရမွာလည္း ရွက္ပါတယ္ ဒါဆို ႏွစ္သစ္ကူးၿပီတဲ့
သူ႕ေလာကဧရိယာတစ္စြန္းတစ္စကို ခပ္ထန္ထန္ၿပံဳးေနပံုက
တစ္ေဖ်ာက္ႏွစ္ေဖ်ာက္ပက္မိတာနဲ႕ ေခါင္းေပၚေရာက္သြားေရာ
သူ႕ကိုတစ္နာရီသာ ေ၀ေလေလငွက္တစ္ေကာင္လာနားရံုနဲ႕
ေျပာရမွာလည္း ရွက္ပါတယ္ ဘယ္ေလာက္က်ယ္ျပန္႕လို႕
ေရႊအိုေရာင္အမည္တပ္ ေခါင္းတံုး တံုးပစ္ခ်င္စရာ
သူကျမဴးတူးစြာခုန္ေပါက္ ေကာင္းဗ်ာ
ေျပာေသးတယ္ ပြင့္လႊာေတြေလွ်ာက်
ႏွစ္သစ္ကူးၿပီတဲ့ ငါ့ကိုအတင္းလာနမ္းခိုင္း
သူလိုကိုယ္လိုအ၀ါေရာင္ ေရေလး
ေဟာ... အပ်ိဳမေတြဆင္ယင္ခြင့္ရွိတယ္တဲ့
ဒါဆို ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ငါမေပ်ာ္တဲ့ပိေတာက္ ေရာက္လာၿပီ။

လမင္းအို
ရတီ၊ ဧၿပီ၊ 2009

ေရႊလက္မ်ား၏ ကဗ်ာပံုရိပ္မ်ား

ေခါင္းေလာင္းသံေတြၾကားတိုင္း

စာကိုမသိလို႕ ျပာယာခတ္ေနခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္ပါ
ဆာေလာင္မႈေတြ ရွိတုိင္း စာစာလို႕ ေအာ္ညည္းမိတာ
ကၽြန္ေတာ့မွာ ျပစရာဆိုလို႕ လူရာမ၀င္တဲ့ ေ၀ဒနာေတြပဲရွိတယ္
မနက္တစ္ခါ ညတစ္ခါ စာအုပ္ေတြကို ရွိခိုးလို႕
ေခါင္းေလာင္းသံေတြၾကားတိုင္း လြယ္အိတ္လြယ္ခြင့္ မရွိတဲ့
ပစၥဳပၸန္ကိုပဲ ရင္နာမိတယ္ သားေက်ာင္းတက္ပါရေစ အေမ
ဒီလိုေျပာလိုက္လို႕ အေမ့မ်က္ႏွာ ဟုိဘက္လွည့္မသြားပါနဲ႕
ဟုိမွာ ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြ စာအံေနပါလား
ကၽြန္ေတာ့ကို ကႀကီး၊ ခေခြး ေျပာျပေပးပါလား အေမရယ္
စာကိုမသိလို႕ စာစာလို႕ ေအာ္ညည္းမိတာ ကၽြန္ေတာ့္မွာ
ျပစရာဆိုလို႕ ေ၀ဒနာေတြပဲရွိတယ္ မနက္တစ္ခါ ညတစ္ခါ
ေခါင္းေလာင္းသံေတြၾကားတိုင္း သားေက်ာင္းတက္ပါရေစ အေမ
ဒီလိုေျပာလုိက္လို႕ ဟုိဘက္လွည့္မသြားပါနဲ႕ ဟုိမွာ
ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ပ်ာယာခတ္ေနခဲ့တာ
ဆာေလာင္မႈေတြရွိတုိင္း လူရာမ၀င္တဲ့ စာအုပ္ေတြကို ရွိခိုးလို႕
လြယ္အိတ္လြယ္ခြင့္ မရွိတဲ့ ပစၥဳပၸန္ကိုပဲ ရင္နာမိတယ္
အေမ့မ်က္ႏွာ စာအံေနပါလား ကႀကီး၊ ခေခြး
ေျပာျပေပးပါလား အေမရယ္ ကၽြန္ေတာ္ပါ။

လမင္းအို
သာစည္ရြာ၊ ေက်ာင္းစိန္ရတုအထိမ္းအမွတ္စာေစာင္၊2009

ေရႊလက္မ်ား၏ ကဗ်ာပံုရိပ္မ်ား

ကတိ

အခ်စ္သိလား
ေမာင့္အေသြးသားေတြ
မင္း အတြက္ပဲ ျဖစ္ေစမယ္
သို႕ဂလိုပဲ
အခ်စ္သိလား
ေမာင့္ အေၾကြးဇယားေတြ
မင္းအတြက္ပဲ ျဖစ္ေစမယ္(ဟဲ ဟဲ)။ ။

လမင္းအို
ေသာၾကာစာေစာင္၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၈

ေရႊလက္မ်ား၏ ကဗ်ာပံုရိပ္မ်ား

သတင္းေကာင္း

ဒီကေမာင္မွာ
ေဆးမေဆာင္ဘဲ
ပီယသိဒၶိေအာင္ေန၏။

မည္းမည္းၾကဳတ္ၾကဳတ္
၀တုတ္တုတ္က
ေမာင္ေလးမ..အား
မထားခဲ့နဲ.။

မ်က္နွာျပဲျပဲ
သြားက်ဲက်ဲက
ကိုၾကီးမီးကို
ပစ္နဲ.ဆို။

နဖူးေမာက္ေမာက္
နွာေရာင္ေကာက္က
ခ်စ္သူသက္ဆံုး
ပစ္မမုန္းနဲ.။

ထို.ေၾကာင့္
ဒီကေမာင္မွာ
ေဆးမေဆာင္ဘဲ
ပီယသိဒၶိေအာင္ေန၏။

ရယ္၊ခ်စ္သူမ်ား
စိတ္၀မ္းပါးလွ်င္
က်ဳပ္ထံဆက္သြယ္နိုင္ပါ၏။

လမင္းအို
ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ရယ္စရာ၊ ႏို၀င္ဘာ၊ 2008

ကေလးၿမိဳ႕က ေရႊလက္မ်ားအေၾကာင္း

ကေလးၿမိဳ႕တြင္ ကမၻာကဗ်ာေန႔ကို ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ ေရႊလက္္မ်ား လူငယ္ပရဟိတ အဖြဲ႔မွ ဦးေဆာင္၍ မဂၤလာဥယ်ာဥ္ ေက်ာင္းတိုက္တြင္ က်င္းပခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ အခမ္းအနားတြင္ ကေလးၿမိဳ႕မွ စာေရးဆရာႀကီးမ်ား ကဗ်ာဆရာႀကီးမ်ား ကဗ်ာ ဆရာ ငယ္မ်ား စာေပ ၀ါသနာရွင္မ်ား တက္ေရာက္၍ ကေလးၿမိဳ႕၏ စာေပလႈပ္ရွားမႈ အေၾကာင္း ႏွင့္ ကဗ်ာ ရြက္ဖတ္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု သိရွိရပါသည္။
ေရႊလက္မ်ား လူငယ္ပရဟိတ အဖြဲ႔ကို ကေလးၿမိဳ႕မွ လူငယ္ စာေရးဆရာမ်ားမွ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ ေရႊလက္မ်ား အဖြဲမွ ပရဟိတ ေဆာင္ရြက္မႈ မ်ားအေနျဖင့္ (၆.၆.၂၀၀၉) ခုႏွစ္တြင္ ေအးရိပ္မြန္ မိဘမဲ့ ေဂဟာတြင္ က်ပ္ေငြ ငါးေသာင္း တန္းဖိုးရွိသည္ စာေရးကိရိယာ ပစၥည္းမ်ားကို လႈဒါန္းခဲ့ပါသည္။ ဒုတိယ အႀကိမ္အျဖစ္ ပင္လံုရပ္ကြက္ ၿမိဳ႕ပတ္လမ္းရွိ ေမတၱာ အရိပ္ HIV ပိုး ကူးစက္ခံထားရသည့္ ကေလးမ်ားအတြက္ က်ပ္ တစ္သိန္းတစ္ေသာင္း တန္ဖိုးရွိ အ၀တ္အထည္ စာေရးကရိယာ ေငြေၾကး တို႔ကို ေပးလႈခဲ့ပါသည္။ တတိယ အႀကိမ္ ေဆာင္ရြက္မႈအေနျဖင့္ ျပည္သူ႔ ေဆးရံုးတြင္ ေက်းရြာမွ ေငြေၾကးမမတ္နိဳင္သည့္ ကေလးငယ္ လူနာ တစ္ဦးအား က်ပ္ေငြ တစ္ေသာင္း ေထာက္ပံ့ ေပးအပ္ခဲ့ပါသည္။ ယခုအခါ အဆိုပါ ေရႊလက္မ်ား အဖြဲ႔တြင္ အဖြဲ႔၀င္ (၃၀) ေက်ာ္ခန္႔ ရွိၿပီး ၄င္းတို႔၏ မုန္႔ဖိုးမ်ားထဲမွ တစ္လလွ်င္ က်ပ္ေငြ တစ္ေထာင္ က်ပ္စီ စုၿပီး စုဆာင္းရရွိေသာ ေငြမ်ားကို ပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ား ႏွင့္ မိဘမဲ့ ေက်ာင္းမ်ားသို႔ လႈဒါန္မည္ဟု သိရွိရပါသည္။ ေစတနာရွင္မ်ား ဆက္သြယ္လႈဒါန္းလိုပါက သူရ(ကေလး)ဇဗၺဴထြန္း ကြန္ပ်ဳတာ
ပန္းခ်ီ ေအာင္မူး၊ေသာ္တာစံ(ကေလး)၊ေရႊသတၱိ(ရူပ) တို႔ထံတြင္ ဆက္သြယ္ လွဴဒါန္းနိုင္ပါသည္။

ကေလးၿမိဳ႕က ေရႊလက္မ်ား

ေရႊလက္မ်ား လူငယ္စာေပပရဟိတအဖြဲ႕မွ ဦးေဆာင္က်င္းပသည့္
ကမၻာ့ကဗ်ာေန႕အထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနား
ကို 21.3.2010 (တနဂၤေႏြေန႕)တြင္ မဂၤလာဥယ်ာဥ္ရပ္ကြက္၊
မဂၤလာဥယ်ာဥ္ေက်ာင္းတိုက္တြင္ က်င္းပခဲ့ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ကေလးၿမိဳ႕တြင္
ပထမဆံုးအႀကိမ္က်င္းပျခင္းျဖစ္ၿပီး 2006 ခုႏွစ္တြင္ တမူးၿမိဳ႕တြင္
က်င္းပခဲ့ဖူးေၾကာင္း သိရသည္။ ၄င္းပြဲသို႕ ကေလးၿမိဳ႕ခံ
စာေပသမားမ်ားျဖစ္ေသာ ဆရာသန္းေရႊဦး(ကေလး)၊ ဆရာျမရြက္၊
ဆရာေမာင္ယဥ္ေအာင္(ကေလးၿမိဳ႕)၊ ဆရာေမာင္ကိုေမာင္(ကေလး)တို႕ႏွင့္
ေရႊလက္မ်ားလူငယ္စာေပပရဟိတအဖြဲ႕၀င္မ်ားျဖစ္ေသာ ဆရာ ေသာ္တာစံ(ကေလး)၊ ဆရာ
ဇြဲဆုပန္(ဆားလင္းႀကီး)၊ ဆရာ လင္းဖြဲ႕အိမ္၊ ဆရာသူရ(ကေလး)၊ ဆရာ လမင္းအို၊
ဆရာ မိုဃ္းဇက္ေသာ္၊ ဆရာ ေမာင္မိႈင္းရီ(ဘူမိ)၊ ဆရာ
ၾကယ္စင္ေရာင္(ဘူမိ)ႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္စာေပ၀ါသနာရွင္မ်ားတက္ေရာက္ၾကၿပီး
ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႕အထိမ္းအမွတ္ စာေပစကားမ်ားေျပာၾကားျခင္း၊
ကဗ်ာမ်ားရြတ္ဖတ္ျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ၾကၿပီး ၿမိဳ႕ေပၚမွ
စာေပ၀ါသနာရွင္မ်ားတက္ေရာက္နားေထာင္ၾကေၾကာင္း သိရပါသည္။
အထူးအစီအစဥ္အေနျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ တာ၀န္ျဖင့္ေရာက္ရွိလာေသာ ကဗ်ာဆရာ
ျမတ္ေ၀ မွ အမွတ္တရ ကဗ်ာရြတ္ဖတ္ေပးခဲ့ေၾကာင္းလည္း သိရပါသည္။ ၄င္းပြဲကို
စူပါေကာ္ဖီမစ္ မွ
စပြန္ဆာေပးခဲ့ၿပီးေအာင္ျမင္စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာၿပီးဆံုးခဲ့ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ာ။
။