ေပ်ာ္စရာေတြကိုပလိုင္းထဲထည့္သယ္လာမယ့္ညီမေလးကေတာင္ယာမွာ
ေပါင္းနွဳတ္ေနတုန္းပဲဆိုပါေတာ့
ဆန္ၾကမ္းနဲ့ေရာစားရတဲ့အိပ္မက္ေတြဟာမခ်ိဳဘူး
ရုိးရာမပ်က္စနစ္တက်အလိုမျပည့္မွဳေတြနဲ့
တစ္ဖက္ေျခတံရွည္အိမ္ကေလးမွာမီးခိုးနံ့သင္းေနခဲ့။
အေဖလည္းအေ၀းၾကီးမွာ
ေတာင္ယာေတြကိုသတိရေနမလား
တစ္ခုခုလိုေနတဲ့ညေနစာထမင္း၀ိုင္းေလး
စားပြဲအိုေပၚမွာအက်ဥ္းစံ..။
နွင္းေငြ့တို့ပြဲသိမ္းအကြက္နင္းခ်ိန္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ဆီကထြက္ခြာသြားသူေတြ
ကၽြန္ေတာ့္ထံျပန္လာေကာင္းပါရဲ့
လမ္းေတြကအေကြ့ေကြ့အ၀ိုက္၀ိုက္
အက်ပ္အတည္းဆီကိုဦးတည္သြား
ဘယ္ရနံ့ကမ်ားေခ်ာင္လည္လို့လဲ။
သမိုင္းဦးကေန.....ဒီေန့အထိ
အေၾကာင္းရာစုံေပၚ
အလြမ္းမြဲမြဲေတြရြာခ်ေနရတယ္........။...............။
ေအာင္မွဴးေ၀
၁၈.၆.၂၀၁၀
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment